Ζούμε στον αστερισμό
της παρακμής
τα φεγγάρια ψεύτικα
αντιφεγγίζουν
σε παγωμένα βλέμματα
κι ανίερους κανόνες
ο ήλιος δεν ζεσταίνει
την ανάσα των δέντρων
μονάχα κρύβεται
πίσω από μαύρους καπνούς
και λόγια υποκρισίας
Το σκοτάδι
κρύβει το χαμόγελο
αφήνει μια χαρακιά βαθιά
στα μικρά όνειρα μας
κι' εμείς
μέσα σε αδιέξοδες διαδρομές
αναζητούμε το φως της ανατολής
ή έστω το φως μιας φλόγας
από ένα κερί
Koυράστηκαν να μας κανακεύουν
ΑπάντησηΔιαγραφήτα φεγγάρια.
Δεν αντέχουν να προσπαθούν φως να βάλουν τα μάτια μας..
Υπέροχα αληθινός Αντρέα..
Καλημερα και εύχομαι καλά Χριστούγεννα να χεις , με τα δικά σου φεγγάρια να φωτίζουν τους δρόμους της Ποίησης
Παρακμιακές μέρες καιροφυλακτούν
ΑπάντησηΔιαγραφήνα κλέψουν ήλιους και φεγγάρια
ποιητών λόγια που ξεχάστηκαν
σε καμένη άσφαλτο
όνειρα που τυλίχθηκαν
σε καπνούς υποκρισίας
τα βάζουνε με το φως
ξεχνώντας πως μόνον εκείνο μπορεί
να διαλύσει σκοτάδια...
Καλημέρα Ανδρέα.