Μα, γιατί να ξενιτευτώ τόσο μακριά; Αφού μπορώ κάλλιστα να σε αποφεύγω. Θα βλέπω στο ιστολόγιό σου ποιες εκδηλώσεις ανακοινώνεις και πού λες ότι θα πας οπωσδήποτε και θα φροντίζω να μην έρχομαι εγώ.
Γιατί, βρε αδελφέ, μπορεί - εντελώς τυχαία - να κολλήσω γρίπη ή να πρέπει να προετοιμάσω κάποια δουλειά μου ή να κάνω πρόβα για κάποια ομιλία μου στο εγγύς μέλλον ή να πρέπει να βγω με τις παλιές μου συμμαθήτριες. Δεν δικαιούμαι να λείπω κάπου-κάπου;
Δηλαδή η παρουσία μου σε εκδηλώσεις θα είναι η αιτία να μην έρχεσαι εσύ? Και δεν κυκλοφορούν και εμβόλια δυστυχώς. Και όταν θα έχεις να μιλήσεις και πάω κι εγώ τι θα κάνεις?
Βίκη μου το χρώμα της αμαρτίας ειναι το κόκκινο (του παθους ειναι αλλα τελος παντων) παντως σιγουρα δεν ειναι το ροζ.. (Εχω κανει χρωματολογια κατι ξερω να μ' ακούτε). Γλυκύτατο και αυτο το κομματι Τι μου θύμισες.. Τις βραδιές σε παλαιότερα χρόνια που μαζευόμουν με τα αδέρφια μου και εκείνοι έπιαναν το μπουζούκι και την κιθάρα και γω τους το τραγουδούσα.. Ομορφα χρόνια
Α χα! όλος ο κακός ο κόσμος βλέπω εντος του "φόρουμ" Σαν δεν ντρεπόμαστε λιγο μπλοκ ποιησης το καναμε φορουμ! Εσεις δηλαδη! Εχω αλλα τραγουδια τι θελετε? Ανδρεα σου εχω στειλει τιποτε σε τραγούδι εσενα?
Σ' έπιασε η ρομαντική σου διάθεση και θυμήθηκες αυτό το τραγούδι, μικρέ; :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή[Με γεια τη μετόπη - κούκλα έγινε!]
Ναι, απόψε είμαι σε ρομαντική διάθεση , ακούω Νέο Κύμα και ταξιδεύω σε σύννεφα άσπρα και ροζ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, τώρα δεν μου τα λες καλά. Το ροζ είναι, συν τοις άλλοις, το χρώμα τής αμαρτίας. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοζ είναι και τα σύννεφα το δειλινό όταν οι τελευταίες ακτίνες
ΑπάντησηΔιαγραφήτου ήλιου σου μιλάνε για αγάπη.
Ε, αμαρτωλά είναι και τα σύννεφα. Για αθώα τα είχες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαρτωλά τα σύννεφα αμαρτωλός κι εγώ. Γι αυτό έκλεισα ένα καζάνι στη κόλαση και με περιμένει όταν έρθει η ώρα να κάνω πανιά κατα κει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σε ξανακάνω παρέα. Θα κολλήσω αμαρτίες. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεις να πας στο Γάγγη ποταμό να ξεπλύνεις τις αμαρτίες σου μαζί με τους Βουδιστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, γιατί να ξενιτευτώ τόσο μακριά; Αφού μπορώ κάλλιστα να σε αποφεύγω. Θα βλέπω στο ιστολόγιό σου ποιες εκδηλώσεις ανακοινώνεις και πού λες ότι θα πας οπωσδήποτε και θα φροντίζω να μην έρχομαι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί, βρε αδελφέ, μπορεί - εντελώς τυχαία - να κολλήσω γρίπη ή να πρέπει να προετοιμάσω κάποια δουλειά μου ή να κάνω πρόβα για κάποια ομιλία μου στο εγγύς μέλλον ή να πρέπει να βγω με τις παλιές μου συμμαθήτριες. Δεν δικαιούμαι να λείπω κάπου-κάπου;
Δηλαδή η παρουσία μου σε εκδηλώσεις θα είναι η αιτία να μην έρχεσαι εσύ? Και δεν κυκλοφορούν και εμβόλια δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όταν θα έχεις να μιλήσεις και πάω κι εγώ τι θα κάνεις?
Βίκη μου το χρώμα της αμαρτίας ειναι το κόκκινο (του παθους ειναι αλλα τελος παντων) παντως σιγουρα δεν ειναι το ροζ..
ΑπάντησηΔιαγραφή(Εχω κανει χρωματολογια κατι ξερω να μ' ακούτε).
Γλυκύτατο και αυτο το κομματι
Τι μου θύμισες..
Τις βραδιές σε παλαιότερα χρόνια που μαζευόμουν με τα αδέρφια μου και εκείνοι έπιαναν το μπουζούκι και την κιθάρα και γω τους το τραγουδούσα..
Ομορφα χρόνια
Και τι δεν θυμίζει αυτό το τραγούδι Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα
Α, μη μου μπερδεύετε το πάθος με την αμαρτία και το κόκκινο με το ροζ. Το ροζ είναι και χρώμα για καραμέλες, κουφέτα και μπομπονιέρες άλλωστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Μαρία. Το 'χουμε αυτό το τραγούδι;
Αχ, ξέχασα να καλημερίσω τον Ανδρέα. Ντροπή μου (ροζ έγινα τώρα). :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βίκυ αν και πάει απόγευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό ντροπή έγινες σαν ροζ αμαρτία
Ή ροζ σαν αμαρτία. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ το ένα ή το άλλο η παρέα με αμαρτωλούς σε μόλυνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετανοείτε!!!!
Αφού μόλις προχτές ήμουν μες στα άγρια μεσάνυχτα με 3 αμαρτωλούς. Τι περιμένεις; Καλό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαρτίαι φίλων παιδεύουσι αθώες κορασίδες
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνίοτε όχι και τόσο αθώες, αλλά το παίδεμα παίδεμα. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλύτερα Μούσα και να παιδεύεσαι παρά Μουσείο απαίδευτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, ναι. Αυτή μου την ιδιότητα την είχα λησμονήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε λες γι' αυτό το διαδίκτυο να είναι αμαρτωλό και να παιδεύεται; Επειδή έχει Μούσα του εμένα;
[Δεν θα τον πετύχω πουθενά τον Θανάση; Θα του ξεριζώσω το μαλλί τρίχα-τρίχα που μου 'βγαλε το όνομα.]
Τρεις λαλούν κι οχτώ χορεύουν που λεω και γω (με τα σχόλιά σας) χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΒικη το τραγουδι δεν το εχουμε
Οτι εχουμε το στελνουμε be happy
Ε, ναι. Τρεις λαλούν: εσύ, ο Αντρέας κι εγώ. Δικιά μας παιδική χαρά είναι, ό,τι θέλουμε κάνουμε. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγούδι να το αποκτήσουμε αφού δεν το 'χουμε. Όλο μισές δουλειές κάνεις τώρα τελευταία.
Μαρία καλώς ήρθες στην απογευματινή παιδική χαρά των αμαρτολών ποιητών και Μουσών
ΑπάντησηΔιαγραφή«Αμαρτωλοί ποιητές και Μούσες»...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου λες, Ανδρέα; Αυτά είναι τα καλλιτεχνικά μας ψευδώνυμα ή κάνω λάθος;
Α χα! όλος ο κακός ο κόσμος βλέπω εντος του "φόρουμ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν δεν ντρεπόμαστε λιγο μπλοκ ποιησης το καναμε φορουμ!
Εσεις δηλαδη!
Εχω αλλα τραγουδια τι θελετε?
Ανδρεα σου εχω στειλει τιποτε σε τραγούδι εσενα?
Εγώ δήλωσα αμαρτωλός. Εσένα σε δήλωσαν Μούσα - το γράψαν κι οι εφημερίδες- η Μαρία θα πρέπει να είναι Αμαρτωλή Ποιήτρια και Μούσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι σε Ξαρχάκο σάς βρίσκεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία δεν μου έστειλες κανένα τραγούδι και διαμαρτύρομαι έντονα.
ΑπάντησηΔιαγραφήAνδρεα σου στελνω αμεσως
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν αρχη δυο! χα την πατησες !
Εμένα κάναν Ξαρχάκο θα μου στείλετε ή να πάω ν' ακούσω τον γνήσιο από το σιντί στο σημερινό «Βήμα»;
ΑπάντησηΔιαγραφή