Μην κλαις και μην λυπάσαι που βραδιάζει
Εμείς που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η βροχή δε μάς πειράζει
Εμείς που ζούμε μοναχοί
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
Τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι χειμώνες
Μην κλαις και μη φοβάσαι το σκοτάδι
Εμείς που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η απονιά δε μάς τρομάζει
Θα έρθει και για μάς μια Κυριακή
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
Τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι χειμώνες
Στίχοι : Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική : Ηλίας Ανδριόπουλος
Τραγουδι: Σωτηρία Μπέλλου
Aφιερωμένο σε μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ! :)
Την Μπέλου την είχα χαρεί και απο κοντα πριν πολλά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πραγματικά απίστευτη
Αφιερωμένο πάντα με αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία, παίρνω κι εγώ μερίδιο από την αφιέρωση, εντάξει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένο σ' αυτούς που κλαίνε ακόμα στη προσμονή της δικιάς τους Κυριακής και της δικιάς τους άνοιξης.
ΑπάντησηΔιαγραφή