Φθινοπωρινές περιπλανήσεις με τις σκέψεις να φυλλοβολούν κιτρινισμένες από την έλλειψη μιας λαμπερής φωτοχυσίας. Στοιβάζονται στη πρωινή ομίχλη καθημερινών συμβιβασμών και τ αφιλόξενα βράδια αιωρούνται στα όνειρα γύρω από την αειθαλή εικόνα μιας άνοιξης από μελωδίες. Και σαν οι νότες δραπετεύσουν τα πλήκτρα της καρδιάς πάλλονται από το χάδι των χεριών και ζωγραφίζουν ένα πορτραίτο το μόνο όρθιο μες τη ψυχή μου.
Τόλη μου σ΄ευχαριστώ. Να είσαι σίγουρος ότι τις υποδείξεις σου τις έχω πάντα στο μυαλό μου όταν γράφω. Και θεωρώ σημαντικό για τον εαυτό μου να ακούω τις παρατηρήσεις από τους επαϊοντες.
"ζωγραφίζουν ένα πορτραίτο το μόνο όρθιο μες τη ψυχή μου" Οι φράσεις αυτές σε καθηλώνουν.. σε κάνουν αυτόματα να σκεφτείς και τα πορτραίτα που έχουν πέσει... Πολύ ωραίο ποίημα .. Καλό μεσημέρι Ανδρέα μου..
Μόλις το διάβασα σκέφτηκα περίπου αυτά που σου έγραψε ο Τόλης.Ανόίγω τα σχόλια και βλέπω με χαρά να ταυτίζομαι πάλι με τις σκέψεις του Τόλη.Πραγματικά μου άρεσε πολύ το ποίημα και είναι φανερό ότι η μορφή είναι πολύ προσεγμένη, λιτή και περιεκτική με πρωτοτυπία εικόνων και γνησιότητα αισθήματος.
Τα δέντρα αφήνουν τα φύλλα τους τροφή στο χώμα, ο χειμώνας είναι αφιλόξενος κι ο χυμός λιγοστός. Εκείνα βρίσκουν πάλι το δρόμο μέσ’ από τις ρίζες κι ως το καλοκαίρι το φύλλωμα είναι πάλι πυκνό και δροσερό.
Λίνα μου, είναι απλά οι σκέψεις μου. Εσύ ξέρεις. Όσο για τις αποκαθηλώσεις... τα καρφιά είναι ατσάλινα και φτάνουν εκει που σβήνει το πέταγμα ενός γλάρου.
Κι αυτό μου άρεσε, Ανδρέα μου. Ο λόγος σου γίνεται ολοένα πιο λιτός, πιο ρυθμικός και εύστοχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πιο ουσιαστικός.
Καλό βράδυ.
Τόλη μου σ΄ευχαριστώ. Να είσαι σίγουρος ότι τις υποδείξεις σου τις έχω πάντα στο μυαλό μου όταν γράφω. Και θεωρώ σημαντικό για τον εαυτό μου να ακούω τις παρατηρήσεις από τους επαϊοντες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα
"ζωγραφίζουν ένα πορτραίτο
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μόνο όρθιο μες τη ψυχή μου"
Οι φράσεις αυτές σε καθηλώνουν..
σε κάνουν αυτόματα να σκεφτείς και τα πορτραίτα που έχουν πέσει...
Πολύ ωραίο ποίημα ..
Καλό μεσημέρι Ανδρέα μου..
Έλενα μου σ' ευχαριστώ. Σημασία έχουν αυτά που είναι όρθια μέσα μας. Γιατί αυτά μας κρατάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυλλοβολούν οι σκέψεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια, πόσο μας μοιάζουν...
Μόλις το διάβασα σκέφτηκα περίπου αυτά που σου έγραψε ο Τόλης.Ανόίγω τα σχόλια και βλέπω με χαρά να ταυτίζομαι πάλι με τις σκέψεις του Τόλη.Πραγματικά μου άρεσε πολύ το ποίημα και είναι φανερό ότι η μορφή είναι πολύ προσεγμένη, λιτή και περιεκτική με πρωτοτυπία εικόνων και γνησιότητα αισθήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν" και μια τέτοια χροιά αποκτούν τα λόγια σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αποκαθηλωσεις ας αργήσουν να έλθουν...
Καλό σου βράδυ Ανδρέα μου
Τα δέντρα αφήνουν τα φύλλα τους τροφή στο χώμα, ο χειμώνας είναι αφιλόξενος κι ο χυμός λιγοστός. Εκείνα βρίσκουν πάλι το δρόμο μέσ’ από τις ρίζες κι ως το καλοκαίρι το φύλλωμα είναι πάλι πυκνό και δροσερό.
ΑπάντησηΔιαγραφήgoofyMAGOUFH
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι μας μοιάζουν. Ολόϊδες εμείς θάλεγα.
Γιάννη μου τι να πω σ΄ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίνα μου, είναι απλά οι σκέψεις μου. Εσύ ξέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις αποκαθηλώσεις... τα καρφιά είναι ατσάλινα και φτάνουν εκει που σβήνει το πέταγμα ενός γλάρου.
Γιούλη μου, καμιά φορά τα δέντρα παραμένουν γυμνά, χωρίς το φύλλωμα τους και σε μια δικιά τους άνοιξη, όρθια με το κεφάλι ψηλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή