Πόσο ακόμη να ακονίσω τη μνήμη για να δεις μέσα στο λείο της σχήμα ότι ποτέ δε χάνεται ούτε μία στάλα από το αίμα που στυάξαμε μαζί πανω στα ηλιοβασιλέματα που γευτήκαμε......
Ακόμη ρευστή η ανάσα μας... όσος καιρός κι αν ξαπλώσει πανω της.. εκεινη κατάπιει φως από τα ματια μας..
Πόσο ακόμη να ακονίσω τη μνήμη για να δεις μέσα στο λείο της σχήμα ότι ποτέ δε χάνεται ούτε μία στάλα από το αίμα που στυάξαμε μαζί πανω στα ηλιοβασιλέματα που γευτήκαμε......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη ρευστή η ανάσα μας...
όσος καιρός κι αν ξαπλώσει πανω της..
εκεινη κατάπιει φως από τα ματια μας..
και δε χαρίζεται στη Λησμονια...
ακομη..
και για όσο..
για Παντα υποψιαζομαι..
ετσι αξίζει ν'αγαπας, μάτια μου!....
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή''ακομη..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι για όσο..
για Παντα υποψιαζομαι..
ετσι αξίζει ν'αγαπας, μάτια μου!....''