Σ ένα ποτήρι η μοναξιά

Πίνει τη μοναξιά
στο μπαρ
μ ένα ποτήρι στο χέρι.

Λικνίζεται στις νότες
του ονείρου
και το κορμί της ρυθμός ερωτικός.

Ψιθυρίζει τα τραγούδια που μιλούν
γι αγάπη
κι η σκέψη σε ταξίδι αναπόλησης.

Παρατηρεί τους θαμώνες
τάχα αδιάφορα
με βλέμμα πάντα λυπημένο.

Αναζητά μια συντροφιά
γι απόψε
ή για το πάντα της ζωής.

Σμίγει το δάκρυ της
με το ποτό
να σβήσει την αιώνια θλίψη.

Ανδρέας Καρακόκκινος