Xρόνο με το χρόνο, ώρα με την ώρα, λεπτό προς λεπτό, στάζει χρώμα πορφυρό στο δέρμα. Εμποτίζει τα κύτταρα τυλίγει τη καρδιά διαθλάται στο βλέμμα. Κόκκινο της φωτιάς κόκκινο του αίματος. Επιπλέω σε κόκκινα νερά, χωρίς σωσίβιο, χωρίς γιατί. Έτσι ανεξήγητος ο έρωτας εισβάλλει στη ζωή μου.
Νομίζω πως αυτό είναι απο τα ποιήματα, τα οποία αφού διαβάσεις, θέλεις να σχολιάσεις οπωσδήποτε κι όταν έρχεται η ώρα δεν ξέρεις τι να πεις! Τα λέει όλα απο μόνο του!
Αχ αυτός ο έρωτας...
ΑπάντησηΔιαγραφήτίποτα δεν τον κρατά απ' έξω
απ'όπου θέλει εισβάλλει...
"Έτσι ανεξήγητος
ΑπάντησηΔιαγραφήο έρωτας
εισβάλλει στη ζωή μου."
πάντα αυτό συμβαίνει...
εξαιρετικοί οι στίχοι της Έλενας!
Νέλλη, απλό Ποίηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ο έρωτας απο τα αρχαία χρόνια έχει δεχτεί τους πιό πολλούς ύμνους.
Νομίζω πως αυτό είναι απο τα ποιήματα, τα οποία αφού διαβάσεις, θέλεις να σχολιάσεις οπωσδήποτε κι όταν έρχεται η ώρα δεν ξέρεις τι να πεις! Τα λέει όλα απο μόνο του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα στε καλά όλοι σας...(το εννοώ, όλοι σας...)
Μου άρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφή