Τρομάζω
με τις φωνές στόν αγέρα
γιατί μου διώχνουν μακριά
τα χαμόγελα των πουλιών
τρομάζω
με το μαύρο σκοτάδι
που αφίνει η τελευταία ακτίνα
πριν τη σκοτώσει ο ποιητής
τρομάζω
με τη τρύπια μου τσέπη
και τις λέξεις που πέφτουνε
στη κούραση του φεγγαριού
τρομάζω
με το έμφραγμα
της ροής μιάς φλέβας
που έχει μόνο ψυχή.
