Σβήνω τη μουσική του αγέρα
Και σε ακούω
Πλάση από τριαντάφυλλα
Κι από σύννεφα
Τώρα που μιλούν οι γλάροι
Και κρέμεται η θάλασσα
Σαν σφεντόνα
Πάνω σε μιά παροδικη
Απουσια
Η φωνή σου είναι το φως
που πέφτει σαν σκιά
Σαν να ήτανε
Βουνό θεόρατο
Ο ήλιος.
Γιώργος Σαραντάρης
Από τη συγκεντρωτική έκδοση "στη δόξα των πουλιών" (1997)
6 σχόλια:
Τώρα που μιλούν οι γλάροι
Και κρέμεται η θάλασσα
Σαν σφεντόνα
Πάνω σε μιά παροδικη
Απουσια
Οι στίχοι ειναι μαγεία...
Έτσι είναι Μαρία ...στίχοι μαγεία
Παροδική απουσία... ξέρεις ότι αφήνει, ακόμα και μια παροδική απουσία το "στίγμα" της...
Ακόμα και όταν πάψει να υφίσταται... το
στίγμα της αιωρείται... για να θυμίζει τι μπορεί να γίνει η παρουσία κάποια στιγμή...
Καλό σου βράδυ Ανδρέα μου
Αιωρείται σαν σκιά και σου κρύβει τον ήλιο.
Καλό βράδυ Λίνα.
Καλησπέρα Ανδρέα σου απαντώ με το ποίημα ΠΑΛΙΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ από το βιβλίο μου ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.Πηρες το προσκλητήριο για το Μάιο;Επίσης θα χαιρόμουν να έβλεπα τα σημαντικά για μένα σχόλια σου στα ποιήματα μου στο Μπλοκ μου που με τόσο κόπο κ αγάπη δημιούργησε για μένα η τόσο ευαίσθητη κ εξαίρετη ποιήτρια Μαρία Νικολάου.
‘… μουσική του αγέρα … σε ακούω …’
Δημοσίευση σχολίου