ΕΠΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΕΦΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Ι
Στη ρωγμή της καρδιάς
αναζήτησα
ένα αγριολούλουδο
Βρήκα μονάχα αγκάθια
Και μάτωσα
ΙΙ
Περπάτησα
Τους ίδιους δρόμους απόψε
Δεν ήσουν εκεί
Το λουλούδι μαράθηκε
στα χέρια μου
ΙΙΙ
Μύριζε τόση άνοιξη
η εικόνα σου
Ο έρωτας πνίγηκε
σ' ένα μπουκάλι
από το άρωμα σου
IV
Τ' αστέρια τις νύχτες
απλώνουν τη λάμψη
στις καρδιές
και χαράζουν τη μνήμη
μ' ένα μαχαίρι.
V
Μοιραία η Κυριακή
Τα φαντάσματα έγδαραν
την καρδιά
Κι εσυ χόρεψες θάνατο
Τα μεσάνυχτα
VI
Τρωκτικά της νύχτας
τρώνε τις φλέβες μου.
Μην τα πνίξεις ακόμα
Την άνοιξη
οι παπαρούνες θα ξαναγίνουν κόκκινες
VII
Οι μέρες
κυλάνε με την ορμή του ποταμού.
Οι νύχτες
κολλάνε στα βράχια της ψυχής.
Πότε θα ξημερώσει μάννα μου;