17 Απρ 2008

ΕΠΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΕΦΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Ι
Στη ρωγμή της καρδιάς
αναζήτησα
ένα αγριολούλουδο
Βρήκα μονάχα αγκάθια
Και μάτωσα
ΙΙ
Περπάτησα
Τους ίδιους δρόμους απόψε
Δεν ήσουν εκεί
Το λουλούδι μαράθηκε
στα χέρια μου
ΙΙΙ
Μύριζε τόση άνοιξη
η εικόνα σου
Ο έρωτας πνίγηκε
σ' ένα μπουκάλι
από το άρωμα σου
IV
Τ' αστέρια τις νύχτες
απλώνουν τη λάμψη
στις καρδιές
και χαράζουν τη μνήμη
μ' ένα μαχαίρι.
V
Μοιραία η Κυριακή
Τα φαντάσματα έγδαραν
την καρδιά
Κι εσυ χόρεψες θάνατο
Τα μεσάνυχτα
VI
Τρωκτικά της νύχτας
τρώνε τις φλέβες μου.
Μην τα πνίξεις ακόμα
Την άνοιξη
οι παπαρούνες θα ξαναγίνουν κόκκινες
VII
Οι μέρες
κυλάνε με την ορμή του ποταμού.
Οι νύχτες
κολλάνε στα βράχια της ψυχής.
Πότε θα ξημερώσει μάννα μου;

14 Απρ 2008

ΜΟΡΦΟΥ 2001

Φύλλα διάφανα
νερά της άμμου
πότισαν τη φυγή μας।
Βυθός του πράσινου κήπου
χάραξε την αφή της θάλασσας।
Πρώτο άγγιγμα
παλμοί της ζωής μας
στέρεψαν την κοίτη της λήθης।
Μόρφου, γεφύρι στην καρδιά
της ξένης γης।
Μόρφου, γεφύρι στο βαθύ πηγάδι
του νόστου।

Από τη ποιητική συλλογή του Γιάννη Ποδιναρά Φαράγγια των Αγγέλων(εκδόσεις Εν τυποις )που σήμερα πήρα από τη Κύπρο από το φίλο μου τον Γιάννη। Δεν μπορούσα να μη γράψω αυτό το υπέροχο ποίημα για τη Μόρφου, το τόπο που ζήσαμε ένα κομμάτι της ζωής μας।
Γιάννη μου εύχομαι η καινούργια σου ποιητική συλλογή να είναι καλοτάξιδη στο κόσμο της ποίησης

8 Απρ 2008

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΙΙ

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΙΙ
Διαδρομές
Κάτω απ’ το κάστρο
Και την ομίχλη
Να του κλέβει στο σκοτάδι
Τα φεγγάρια των αιώνων του।

Διαδρομές
Με τη ψυχή
Ν’ απλώνεται ξεδιάντροπα
Στα στενά δρομάκια
Σε χρώμα από κεχριμπάρι।

Διαδρομές
Με το χέρι χωμένο στη άνοιξη
Αναζήτησα
Στον κήπο με τις πορτοκαλιές
Μνήμες κρυμμένες στο χρόνο।

Διαδρομές
Με το γέλιο βρεγμένο
Από λευκό κρασί
Δέσαμε τις καρδιές μας
Σ’ ένα πράσινο κομπολόι

7 Απρίλι 2008
Στη Κατερίνα, τη Σοφία, το Γιάννη, τη Ρίκα

3 Απρ 2008

ΜΕΡΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ

Αφίσαμε τη μνήμη να κατέβει
βαθιά στο πηγάδι της μνήμης
κι ανασύραμε εικόνες
ντυμένες με τα χρόνια εκείνα
του ανέμελου χαμόγελου
του άδολου έρωτα
του ανοίγματος των φτερών
σε άγνωστους ουρανούς
του πρώτου αγγίγματος
μιάς ακαθόριστης ελευθερίας.
Αναμίξαμε τις εικόνες
με πρόσωπα νεανικά
γεμάτα πάθος και πείσμα
να κερδίσουν την γνώση
να νοιώσουν τον έρωτα
να χτίσουνε πύργους
ν' αγκαλιάσουν ολάκερη τη γη
να τη χωρέσου στην ψυχή
χωρίς το φόβο της αποτυχίας
και μονάχα στάλες ελπίδας
Αφίσμε τη μνήμη να ψαχουλέψει
δάκρυα και χαμόγελα
για δρόμους που περπατήσαμε
τραγουδώντας τη ζωή
για δρόμους που χάσαμε
από μια βίαιη αβεβαιότητα
Κι' ύστερα μετρήσαμε στις καρδιές μας
πόσες οι λύπες κι οι χαρές
που κρύφτηκαν στη μνήμη
τις απλώσαμε σ΄ένα τραπεζι
και τις αγγίξαμε τρυφερά.
Κι΄όλα ήταν εκεί μπροστά μας
ένα κομμάτι της ψυχής μας
που ξεκίνησε το όμορφο ταξίδι
και στη πορεία άλλαξε διαδρομή
μέσα σε βίαιη αβεβαιότητα.
Κυταχτήκαμε όπως τότε παιδια
κι αφίσαμε τα μάτια μας να μιλήσουν
Ύστερα χωρίσαμε
γεμάτοι ατέλειωτα συναισθήματα.
Μόνος στον κήπο
με τις βιολέτες και τα κρίνα
ταξιδεύω, ονειρεύομαι, ξαναζώ
Κόβω δυό βιολέτες,
όπως τότε από το κήπο της θειάς
Τις κρύβω βαθιά στη τσέπη
Ποιος ξέρει, μπορεί να ξαναβρεθούμε
όλοι μαζί στην αυλή του σχολείου.
Να ομορφήνουμε τη τάξη μας
και τις μνήμες συναισθημάτων
για τις μέρες που μας κλέψανε॥

Αφιερωμένο στους φίλους μου Γιάννη και Στέλιο

ΑΝΑΠΟΛΩ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ

Αναπολώ τις μέρες
που ανάμεσα σε στόχους
και στα ίδια τα καθημερινά
μιλούσαμε για ποίηση
για τον Καβάφη, τον Ελύτη
"...τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς..."
Κι οι αριθμοί που υστερούν
θα γίνουνε πάλι στόχοι.
Ο λόγος σου φωτιά
άναβε τις ψυχές και τις ζωντάνευε
Κι' όλοι, άντρες και γυναίκες,
μετρούσανε τη δύναμη τους
να φτάσουνε στο τέρμα
αυτό που ο λόγος σου
καθάριος και κυρίαρχος
άνοιγε τα μονοπάτια.
ακόμα κι όταν συναντούσε
" Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,"
Στόχοι και στίχοι
σμίγανε και γινότανε ένα χαμόγελο
Ο Ελύτης γιόμιζε άνοιξη
τους αριθμούς και τις καρδιές
σαν φτάναμε στο τέρμα
της κάθε μιάς διαδρομής.
" Οπόταν βρίσκονται στο τέλος όλοι να κρατούν στο χέρι
τους ένα μικρό
Δώρο ασημένιο ποίημα."
Αναπολώ
την ομορφιά των ημερών
τόσο μοναδικών
που δεν μπορούνε πια
να ξαναγίνουν ίδιες.