5 Σεπ 2008

ΦΑΙΔΡΑ (Σχεδίασμα 2 )

Αναζητάς μια δικαιολογία
για τις πράξεις σου
Ένα άλλοθι
για την άνευ όρων παράδοση
Μα ξέρε το
Η αλήθεια δεν είσαι εσύ
που ξεφορτώνεις
-σακί με άχρηστα-
το χθες σου
Όλα ήταν εξαρχής χαμένα
Τιμή και δόξα
Μεγαλεία που δεν εγνώρισα
Τι ναι τάχα το αίμα και η γονική
κληρονομιά του
Κούφιες παλαιικές λέξεις
κι ο Μινώταυρος μια ακίδα –επιτέλους!-
παρελθοντική
Έπρεπε να βγει
κι ας μάτωνε
Παριστάνεις τη γενναία
μα είσαι μόνο η δειλή
Καβάλα σε όνειρα πλάνα
Εγκαταλείπεις τη μάχη
κόβοντας του σχοινιού σου την
άκρια και ξεχνάς
Αυτό το θαλασσένιο κάστρο
σε χρειάζεται
Δεν μπορώ να μένω σε μάχες
λαθεμένες
Δέσμιες του αίματος είμαστε
Θέλω να λυτρωθώ με νέο άγγιγμα
Πηγαίνεις άοπλη στο χαμό σου
Ας χαθώ σε ό,τι εγώ επιλέξω
Προδίδοντας τα μυστικά της γενιάς σου;
Καιρός για καινούριους δρόμους αδερφή
Με τι τίμημα;
Με όποιο

Μερυλ
http://anixneyontas.blogspot.com/

2 σχόλια:

akb8862 είπε...

Εξαιρετικό το ποίημα της φίλης μας & χαίρομαι που το βλέπω & στο μπλογκ σου.
Την καλησπέρα μου!

meril είπε...

ΑΝΤΡΕΑ:Ευχαριστώ για τη γενναιοδωρία της ανάρτησης

ΑΛΕΞ:Ευχαριστώ, επίσης, για τη γενναιοδωρία του σχόλιου σου

Είμαι πολύ χαρούμενη που είχα την τύχη να συναντηθώ με τόσο δοτικούς ανθρώπους

Να στε καλά