26 Ιαν 2009

Μουσικότητα

Έμορφη μουσικότητα των φθινοπωρινών
ημερών στη Θεσσαλονίκη,
όταν η βροχή πέφτει πότε πυκνή,
αραιώνει κι ύστερα πάλι
πυκνώνει η ασημένια βροχή,
των πρώτων φθινοπωρινών ημερών,
διάφανη και τόσο λεπτή, σαν

σιγανή μουσική ομιλία γυναικών
στο φθινόπωρο της ζωής των.
Εκείνων των γυναικών που μένουν
στο φθινόπωρο της ζωής των.
Εκείνων των γυναικών που μένουν
ήσυχες και σιωπηλές, μοιάζουν,
λιγάκι περήφανες ή μελαγχολικές
και κάποτε, όταν μιλήσουν,
βιάζονται να πουν εκείνο
που ζητούν ίσως να λησμονήσουν.

Ζωή Καρέλη

14 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Σα να μιλά για ένα κομμάτι μου..
Μα , και ποια γυναίκα θα λεγε το αντίθετο..

Καλησπέρα Αντρέα.
Πολύ ομορφα λόγια που αγγίζουν την ψυχή

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ναι Μαρία προσπαθώ να επιλέγω ποιήματα που αγγίζουν τη ψυχή.

Yiannis είπε...

Παρα πολύ όμορφο ποίημα.Μας δίνει τη γλύκα της βροχής τυλιγμένη σε μια μελαγχολία που όμως δεν είναι αρνητική.¨Εχουν μια αξιοπρέπεια οι μορφές της ποιήτριας.Αυτό είναι η ουσία της ζωής.Δεν υπάρχει τίποτα απόλυτα θετικό είτε απόλυτα αρνητικό.Αυτό το καταλαβαίνουν οι μη αλλοτριωμένοι.Οι αυθεντικοί.Γεια σου Ανδρέα.Γεια σου Μαρία.

Ανώνυμος είπε...

Σιγανό, μελαγχολικό ποίημα σαν την βροχή του Φθινοπώρου έπεσε και μούσκεψε μικρές-μεγάλες αλήθειες.

Vicky Papaprodromou είπε...

Αυτό είναι ένα από τα ομορφότερα μικρά ποιήματα αυτής της σπουδαίας ποιήτριας.

Πολύ καλή επιλογή, Ανδρέα.

Να προσθέσω ότι το ποίημα ανήκει σε μια ωραιότατη συλλογή της Ζωής Καρέλλη, στα «Παραμύθια του κήπου» τού 1955.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ξέρω, Βίκυ μου, ότι είναι η αγαπημένη σου ποιήτρια η Ζωή Καρέλλη και χαίρομαι που σου άρεσε η επιλογή μου.

Vicky Papaprodromou είπε...

Λανθασμένη διατύπωση από μέρους σου και θα σου ρίξω τιμωρία απόψε γιατί φιρί φιρί το πας. :-)

Έχω ξεχωριστή αδυναμία σε όλες τις ποιήτριες της Θεσσαλονίκης και όλες τους είναι αγαπημένες μου. Το αντίστοιχο μου συμβαίνει και με τα «αγόρια» τής ποίησης της πόλης μας.

Αν πω για τη Ζωή Καρέλλη ότι είναι απλώς αγαπημένη μου, την αδικώ. Τη θεωρώ τη σημαντικότερη εκπρόσωπο του «θηλυκού προσώπου της ποίησης» στην Ελλάδα (δανείζομαι και παραφράζω τον τίτλο της ανθολογίας της Κατερίνας Καριζώνη για τις ποιήτριες της Θεσσαλονίκης) και μέσα μου την έχω μέσα στους 25-30 καλύτερους ποιητές όλων των εποχών για τη χώρα μας. Αυτό τα λέει όλα.

Μην ξεχνάμε ότι έχει κι η Θεσσαλονίκη του περασμένου αιώνα τρανά ονόματα στην ποίηση και είναι καιρός να γνωρίσει αυτούς τους παραγνωρισμένους ποιητές όσο γίνεται περισσότερος κόσμος. Κυρίως, όσους δεν ζουν πια αλλά ήταν οι μεγάλοι μας δάσκαλοι. Κι η Καρέλλη είναι μία απ' αυτούς.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Εγώ θα προσθέσω ότι δεν είναι μόνο αγαπημένοι και αγαπημένες σου οι ποιητές και οι ποιήτριες της Θεσ/νίκης, είσαι και η αγαπημένη τους και το είδα αυτό και στη πράξη αλλά και σε κείμενα που έχουν γράψει για σενα ποιητές και ποιήτριες. Την αδυναμία σου όμως για τη Καρέλλη δεν τη κρύβεις. Αυτό είπα άρα τιμωρία δεν έχει.

Vicky Papaprodromou είπε...

Ποιος μου έγραψε κείμενο και δεν το είδα; Ονοματεπώνυμο και διεύθυνση κατοικίας πάραυτα. :-)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Τα κείμενα που είδα ήταν εξαιρετικά για σένα. Λυπάμαι όμως αλλά δεν μπορώ να αναφέρω ονόματα. Βρες τα μόνη σου σε παρακαλώ.

Vicky Papaprodromou είπε...

Κρυφά κείμενα είναι; Τα έχει κάποιος στο συρτάρι του και δεν μπορείς να το μαρτυρήσεις γιατί θα σε κυνηγήσει;

Τότε διαλέγεις και παίρνεις. Ή θα σε κυνηγήσει αυτός/αυτή που τα έγραψε ή εγώ.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Εγώ δεν είμαι της κρυφής διπλωματίας. Μιλώ για σχόλια που είδα σε διάφορα side

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Εγώ δεν είμαι της κρυφής διπλωματίας. Μιλώ για σχόλια που είδα σε διάφορα side

Vicky Papaprodromou είπε...

Α, δηλαδή, άμα κάνω αναζήτηση στο google με το όνομά μου, θα βρω τα κείμενα που εννοείς;

Μου κίνησες την περιέργεια τώρα. Είναι δυνατόν να με (εξ)ύμνησε κάποιος και να μην το αντιλήφθηκα;

Δεν μου λες; Παλιά είναι τα κείμενα ή καινούρια;