Έγινα δάκρυ
κι έσταξα στη χούφτα μου μια στάλα,
τόσο που να με βρει η Άνοιξη βρεγμένη
και να ζηλέψουν τα μικρά σπουργίτια...
Δυο λέξεις
μικρό τιτίβισμα στο ράμφος να κεντήσω
να βγει το " σ'αγαπώ "
δαντέλα στολισμένη.
Κι όπως στα δάχτυλα θα ρέει
διάφανο νερό
βάρκα θα κάνω τα δυό βλέφαρα
να ταξιδέψω στων ονείρων σου
τα πέλαγα
βαθιά στο μπλε τους
να ποτίσω λευκανθούς...
Μαρία Νικολάου
Απο τη συλλογή της Σκοτεινές Πορείες Βροχής εκδόσεις Ενδυμίων
που πριν λίγο πήρα στα χέρια μου, ομολογώ με χαρά και συγκίνηση γιατί πραγματικά είναι όμορφο συναίσθημα να παίρνεις το βιβλίο κάποιου φίλου.
Μαρία μου, να ευχηθώ η πορεία της συλλογής σου να είναι λαμπρή και φωτεινή.
Το blog της Μαρίας http://darkrain67.blogspot.com/
8 σχόλια:
Καλησπέρα Αντρέα
Σ ευχαριστώ μέσα απ την καρδιά μου.
Πάντα με τιμούν οι λέξεις σου.
yΥπέροχο το ποίημα σου Μαρία
Moυ άρεσε πολύ το ποίημα της Μαρίας.
Η συλλογή της Μαρίας έχει ποιήματα πολύ δυνατά. Χαίρομαι που σας άρεσε αυτό που ξεχώρισα.
Eγω Αντρέα ήμουν σιγουρη πως θα ξεχωρίσεις αυτό..
Μεταξύ μας :) ειναι το μοναδικό σε αισιόδοξο στυλ ετσι δεν ειναι..;
Και γω απορησα καποια στιγμή οταν το προσθεσα μεσα στα αλλα μα μου αρεσε και το αφησα.
Καλημερα και σας ευχαριστω όλους
Η "φωτεινή" πλευρά της Μαρίας είναι εξίσου ωραία με την "σκοτεινή". Το διαπίστωσα όταν κάποια στιγμή πειραματίστηκε με ένα ιστολόγιο το οποίο -δυστυχώς- απέσυρε κάποια στιγμή.
Πανδώρα μου μπορει να εκλεισα εκεινο το μπλοκ μα υπαρχει αλλο εδω και καιρο τωρα .. :)
Είτε σκοτεινή, είτε φωτεινή η ποίηση της Μαρίας γράφει το συγκλονιστικό της συναίσθημα και αγγίζει...
Καλό μεσημέρι σε όλους/ες
Δημοσίευση σχολίου