27 Ιαν 2009

Λευκανθοί

Έγινα δάκρυ
κι έσταξα στη χούφτα μου μια στάλα,
τόσο που να με βρει η Άνοιξη βρεγμένη
και να ζηλέψουν τα μικρά σπουργίτια...
Δυο λέξεις
μικρό τιτίβισμα στο ράμφος να κεντήσω
να βγει το " σ'αγαπώ "
δαντέλα στολισμένη.
Κι όπως στα δάχτυλα θα ρέει
διάφανο νερό
βάρκα θα κάνω τα δυό βλέφαρα
να ταξιδέψω στων ονείρων σου
τα πέλαγα
βαθιά στο μπλε τους
να ποτίσω λευκανθούς...

Μαρία Νικολάου

Απο τη συλλογή της Σκοτεινές Πορείες Βροχής εκδόσεις Ενδυμίων
που πριν λίγο πήρα στα χέρια μου, ομολογώ με χαρά και συγκίνηση γιατί πραγματικά είναι όμορφο συναίσθημα να παίρνεις το βιβλίο κάποιου φίλου.
Μαρία μου, να ευχηθώ η πορεία της συλλογής σου να είναι λαμπρή και φωτεινή.
Το blog της Μαρίας http://darkrain67.blogspot.com/

8 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Καλησπέρα Αντρέα
Σ ευχαριστώ μέσα απ την καρδιά μου.
Πάντα με τιμούν οι λέξεις σου.

Yiannis είπε...

yΥπέροχο το ποίημα σου Μαρία

Poet είπε...

Moυ άρεσε πολύ το ποίημα της Μαρίας.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η συλλογή της Μαρίας έχει ποιήματα πολύ δυνατά. Χαίρομαι που σας άρεσε αυτό που ξεχώρισα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Eγω Αντρέα ήμουν σιγουρη πως θα ξεχωρίσεις αυτό..
Μεταξύ μας :) ειναι το μοναδικό σε αισιόδοξο στυλ ετσι δεν ειναι..;
Και γω απορησα καποια στιγμή οταν το προσθεσα μεσα στα αλλα μα μου αρεσε και το αφησα.

Καλημερα και σας ευχαριστω όλους

Ανώνυμος είπε...

Η "φωτεινή" πλευρά της Μαρίας είναι εξίσου ωραία με την "σκοτεινή". Το διαπίστωσα όταν κάποια στιγμή πειραματίστηκε με ένα ιστολόγιο το οποίο -δυστυχώς- απέσυρε κάποια στιγμή.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πανδώρα μου μπορει να εκλεισα εκεινο το μπλοκ μα υπαρχει αλλο εδω και καιρο τωρα .. :)

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Είτε σκοτεινή, είτε φωτεινή η ποίηση της Μαρίας γράφει το συγκλονιστικό της συναίσθημα και αγγίζει...
Καλό μεσημέρι σε όλους/ες