Ο Φάουστ λέει στη Στιγμή που φεύγει
" Μείνε λίγο ακόμη, είσαι τόσο ωραία "
Γκαίτε
Φυλαχτό να φοράς την Άγια Στιγμή.
Μέσα από φεγγερές στοές
να μπαινεις στο αλώνι της σελήνης,
τον τρύγο των φιλιών,
τη δόξα των σωμάτων να γιορτάζεις.
Να γιορτάζεις.
Και στους πυκνούς ορίζοντες
άς καίγονται οι μήνες και οι χρόνοι.
Τη διάρκεια τους καταργώντας.
Μελίτα Τόκα - Καραχάλιου
Άπο τη συλλογή Ανάφλεξη στιγμών
Η ποιήτρια θα παρουσιάσει τη καινούργια της ποιητική συλλογή
" αποικία κοχυλιών " στο Γαλλικό Ινστιτούτο στις 19 Μαρτίου
3 σχόλια:
Συμφωνώ απόλυτα με τη Μελίτα.Ο σεβασμός κ η αγάπη σε κάθε στιγμή που μας δίνεται καταξιώνει την ύπαρξη μας κ αίρει τη θνητότητα μας.Κάθε στιγμή που μας χαρίζεται είναι δωρεά κ γιορτή. Ακόμη κ οι στιγμές πόνου πρέπει να αντιμετωπίζονται θετικά.Εξάλλου δεν νιώθεται η χαρά αν δεν προυπάρξει η λύπη.Νάσαι καλά Ανδρέα.Οι επιλογές σου είναι πολύ σοφές
Εξαιρετικοί στιχοι..
Ακομη και τη λέξη την νιωθω λίγη..
Καλημερα Αντρέα
Άγια Στιγμή λοιπόν...
πόσες από αυτές δε ξαναζούμε ευλαβικά τα βράδια που μόνοι ξενυχτάμε!
Σπουδαία ποίηση!
Δημοσίευση σχολίου