12 Φεβ 2009

ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ



Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά
σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα
νά ’ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά.

Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει
σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο,
πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει,
σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.

Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.

Όλα σε θυμίζουν,
κι οι πιο καλοί μας φίλοι.
Άλλος στην ταβέρνα, άλλος σινεμά.
Μόνη μου διαβάζω το γράμμα που ’χες στείλει
πριν να φιληθούμε πρώτη μας φορά.

Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει
σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο,
πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει,
σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.

Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.

7 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ειδα στα λινκ μου το "όλα σε θυμίζουν"... και συνεχισα.."απλά κι αγαπημένα" πριν καν ανοιξω τη σελιδα σου..
Απο τα πολυαγαπημενα μου τραγουδια.
Μου θυμισες που το έπαιζε ο αδερφος μου στην κιθάρα κάπου εκει στη δεκαετία του 80 και γω τραγουδούσα..

Καλησπέρα Αντρέα

Ανώνυμος είπε...

Toτραγούδι που έβαλες έχει φωλιάσει στην ψυχή μου εδώ και καιρό και δεν λέει να βγει....
"Όλα σε θυμίζουν..."

Καλό σου βράδυ Αντρέα

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μαρία καλησπέρα,είναι ένα τραγούδι αγαπημένο που συνοδεύει τις σκέψεις μας.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Χαρά είναι ένα τραγούδι που φωλιάζει μέσα μας και δεν βγαίνει ποτέ γιατί πάντα θα υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που μας θυμίζουν κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.

Καλλιόπη είπε...

θες δε θες αυτό το τραγούδι σε παρασέρνει...
ακόμα κι αν δεν έχεις κανέναν να θυμηθείς μελαγχολείς ακριβώς γιαυτό...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αν όμως θυμάσαι,Καλλιόπη μου, κάποιο πρόσωπο που δεν είναι πια μαζί σου μελαγχολεις ακόμα πιό πολύ.

Vicky Papaprodromou είπε...

Αυτό είναι ίσως το μοναδικό τραγούδι τού μακαρίτη που δεν το συμπάθησα ποτέ μου και το έχω ακούσει μάλλον ελάχιστες φορές. Πολύ κλάμα, βρε παιδί μου. Άλλο η νοσταλγία, άλλο η κλάψα.