24 Φεβ 2009

Θλιβερά απογεύματα

Τα μεσημέρια μου
δεν γελάνε πια
στα μάτια σου
κι η θάλασσα απέναντι
θολή
ακουμπά αργά
τ΄απογεύματα
βαφτίζοντας τα
θλιβερά

9 σχόλια:

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Τέτοια μικρά "διαμάντια" δεν πρέπει να "ενταχθούν" πουθενά...

Το δείλι, πάντα το "τέλος" προλογίζει...

Ακόμα και όταν το "τέλος" σηματοδοτεί, την επόμενη "αρχή".

Όμορφα Όνείρατα end33...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καμιά φορά το "τέλος" φοβάμαι πως γίνεται οριστικό.
Όμορφα όνειρα και σε σένα G.C.M.T.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάλι βρήκες το δρόμο της ψυχής μου και το "άρπαξες"...

kanella16 είπε...

Εμπεριέχουμε τον απέναντι. Κι η θάλασσα δική μας θλίψη είναι και τ`απογεύματα κι αυτά δικά μας..Θα ρθουν οι μέρες οι καλές..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

"Θλιβερά απογεύματα" κερνάς
για να πιούμε την θλίψη
μιας "θάλασσας θολής".
Καλό σου απόγευμα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Στα ίδια μονοπάτια ταξιδεύουμε, Μαρία μου, πότε σε θλιβερά απογεύματα κι άλλοτε φέρνουμε την άνοιξη μες στο χειμώνα. Σημασία νομίζω έχει στο τέλος οι άνοιξες να είναι πιό πολλές.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ευγενεία χαίρομαι για το πέρασμα σου. Συμφωνώ ότι όλα δικά μας είναι και οι καλές και οι κακές στιγμές.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ευχή να γίνει η θάλασσα κάποτε καταγάλανη Σοφία μου και ν' αρμενίσουμε με κατάλευκα πανιά.

Yiannis είπε...

Η ΄θολή θάλασσα κρύβει στα σπλάχνα της το κρυστάλλινο νερό.Εύχομαι κ εγώ Ανδρέα να μετραμε περισσότερο αλκυονίδες μέρες.