Εμείς
μικροί Θεοί
Να σκεπάσουμε
με στίχους
τις δηλητηριαμένες πληγές,
το κλάμα των παιδιών μας,
τις νεκρωμένες μας καρδιές.
Εμείς
μικροί Θεοί
με προσευχή αθωότητας
να κάνουμε το θαύμα
να ζωντανέψουν οι "νεκροί",
να γίνει γέλιο δυνατό
το κλάμα και ο πόνος
Εμείς
μικροί Θεοί
μπορούμε
να ξαναφέρουμε την άνοιξη
να νοιώσουμε και πάλι
τις μυρουδιές των λουλουδιών
τη ζεστασιά του ήλιου
Εμείς
μικροί Θεοί
να αρμενίσουμε
σε θάλασσες επανάστασης,
να κάνουμε τον άνεμο ούριο
για να κερδίσουμε ξανά
τα λιμάνια του παράδεισου μας.
6 σχόλια:
Οι θάλασσες δεν θέλουν επανάσταση...
Ο άνεμος μονάχα το ζητά και την παιδεύει αιώνες τώρα.
Μα εμείς, μικροί Θεοί στα πόδια του Ανέμου χαράζουμε πληγές και στέλνουμε δυο γιασεμιά μ' ένα φιλί αμαρτωλό , στο μάγουλο της νύχτας...
Η ζωή θέλει μια θάλασσα επανάστασης για να φέρει "ενα ουράνιο τόξο σε νυκτερινό ουρανό"
(βάζω " " γιατί αυτό το έγραψε πριν λίγο η Ground Control σε σχόλιο)
Τώρα πόσοι κάνουμε την επανάσταση...
Η εξέλιξη μέχρι στιγμής επιτεύχθηκε μόνο μέσα απο την ανατροπή.
Και αυτό θέλει κότσια και όραμα για να γίνει...
Και ναι έχεις δίκιο...
Μόνο αν καταλάβουμε ότι το "Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση" μας δίνει a priori την δυνατότητα να είμαστε μικροί Θεοί και να μπορούμε να κερδίσουμε τα λιμάνια του Παραδεισου ξανά...
Είπα πολλά σήμερα :)
Καλό σου ξημέρωμα Ανδρέα:*
Έτσι είναι, θέλει κότσια και όραμα. Κι αυτά όσο πάνε λιγοστεύουν κι εμείς μικραίνουμε.
Ο λόγος σου πάντα περιεκτικός είτε λακωνικός είτε όχι.
Καλό ξημέρωμα Λίνα.
ΥΓ. Καλο μήνα να έχουμε Ανδρέα!
Ναι Ανδρέα πρέπει όσο μπορουμε να το παλέυουμε .Μπορεί τελικά να είμαστε έστω μικροί κατ εικόνα κ ομοίωση.Θυμασαι τον Απρίλη κ γενικά την Ανοιξη στη Μόρφου;
Δημοσίευση σχολίου