4 Απρ 2009




Έχω τόσα βράδια να σε δω
και περιμένω
μέσα μου ένα άλογο τυφλό
αγριεμένο
μη καπνίζεις τόσο, σ' αγαπώ
και να προσέχεις
μη σε πάρει σύννεφο λευκό
και να μη τρέχεις.

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις.......

Ένα τηλεφώνημα προχτές
μη μου αλλάζεις
πάγωσε στα χείλια ο καφές
μη με ξεχάσεις
μια φωτογραφία δυο διπλά
και στην υγειά σου
δυο τσιγάρα όπως μια φορά
κι όλα δικά σου.

Πέρασαν δυο μήνες σε ζητώ
και με πονάω
κόλλησαν οι δείχτες στο κενό
και πού να πάω


Στίχοι: Σταμάτης Μεσημέρης
Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Τάνια Κικίδη ( Ντουέτο )

10 σχόλια:

Yiannis είπε...

Ανδρέα ειναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια.Νάσαι πάντα καλά.

Μαρια Νικολαου είπε...

Αμαν βρε Ανδρέα Σαββατιάτικο με μελαγχολησες...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Κι εμένα, Γιάννη, απ' τα αγαπημένα μου είναι.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Για μελαγχολικές νύχτες Μαρία μου, όχι μόνο για Σαββατόβραδο.

Ανώνυμος είπε...

Όταν οι μελαγχολικές νύχτες, γεννούν χαρούμενα πρωινά???

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Τα χαρούμενα πρωινά δεν φέρνουν μελαγχολικές νύχτες

Ανώνυμος είπε...

Σωστά με "διάβασες"!
Γι΄αυτό: Όσο πιο πολλά τα χαρούμενα πρωινά, τόσο πιο λίγες οι μελαγχολικές νύχτες.
Εμπρός λοιπόν για χαμογελαστά πρωινά!!!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ανώνυμε/η Η νύχτα και το πρωί αποτυπώνωνται στο ίδιο ρολόι. Θα ήταν καλύτερα να βάλεις λίγο ανοιξιάτικο φως μες στο σκοτάδι.
Και βγές από την ανωνυμία ξαναλέω...

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Και μόλις το άκουσα λίγο πριν κοιμηθώ...
Θα ζοριστώ λιγάκι τώρα μέχρι ο ύπνος να με πάρει...


Καλό σου ξημέρωμα Ανδρέα μου :)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλό ξημέρωμα Λίνα μου με μιά ευχή
Να ξημερώσει μια όμορφη,λαμπερή ανοιξιάτικη μέρα.