7 Απρ 2009

Σβήνω τη μουσική του αγέρα

Σβήνω τη μουσική του αγέρα
Και σε ακούω
Πλάση από τριαντάφυλλα
Κι από σύννεφα
Τώρα που μιλούν οι γλάροι
Και κρέμεται η θάλασσα
Σαν σφεντόνα
Πάνω σε μιά παροδικη
Απουσια

Η φωνή σου είναι το φως
που πέφτει σαν σκιά
Σαν να ήτανε
Βουνό θεόρατο
Ο ήλιος.

Γιώργος Σαραντάρης

Από τη συγκεντρωτική έκδοση "στη δόξα των πουλιών" (1997)

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Τώρα που μιλούν οι γλάροι
Και κρέμεται η θάλασσα
Σαν σφεντόνα
Πάνω σε μιά παροδικη
Απουσια


Οι στίχοι ειναι μαγεία...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Έτσι είναι Μαρία ...στίχοι μαγεία

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Παροδική απουσία... ξέρεις ότι αφήνει, ακόμα και μια παροδική απουσία το "στίγμα" της...
Ακόμα και όταν πάψει να υφίσταται... το
στίγμα της αιωρείται... για να θυμίζει τι μπορεί να γίνει η παρουσία κάποια στιγμή...

Καλό σου βράδυ Ανδρέα μου

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αιωρείται σαν σκιά και σου κρύβει τον ήλιο.

Καλό βράδυ Λίνα.

Yiannis είπε...

Καλησπέρα Ανδρέα σου απαντώ με το ποίημα ΠΑΛΙΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ από το βιβλίο μου ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.Πηρες το προσκλητήριο για το Μάιο;Επίσης θα χαιρόμουν να έβλεπα τα σημαντικά για μένα σχόλια σου στα ποιήματα μου στο Μπλοκ μου που με τόσο κόπο κ αγάπη δημιούργησε για μένα η τόσο ευαίσθητη κ εξαίρετη ποιήτρια Μαρία Νικολάου.

Eulie Aeglie είπε...

‘… μουσική του αγέρα … σε ακούω …’