17 Απρ 2009

Άς μιλήσουμε

Οι καιροί που φτάσαμε
Οι καιροί που δεν προλάβαμε την αντοχή τους
Όλα αυτά μαζί κι ο φόβος
Μαζί κι ο θάνατος
Και το χέρι που δεν άγγιξε το άλλο χέρι
Και τα μάτια του νεκρού που έμειναν μέχρι τέλους
Όρθια
Όσο να πεις όλα αυτά
Και τα άλλα
Στις συνοικίες και τα χωριά
Στις λέξεις και τα σχολεία
Στον εγκέφαλο και τα νοσοκομεία
Όπου προλαβαίνουμε τον αυτοκτονούντα
Με μία πλύση στομάχου
Και χάνονται οι αισθήσεις
Και στις μικρές αγγελίες πλεονάζουν τα «ζητούνε»
Όσο να πεις
Ότι να πεις
Ας μιλήσουμε λοιπόν.
Ας δούμε μαζί την αισιόδοξη πλευρά
Του πράγματος. Των πραγμάτων την τιμή
Και το αίμα.
Παντού

Μαρία Κυρτζάκη

Από τη συλλογή Οι λέξεις (1973)

ΠΗΓΗ:http://www.translatum.gr/forum/index.php/topic,11778.0.html

2 σχόλια:

Yiannis είπε...

Ναι ας μιλήσουμε λοιπόν.Δεν μας παίρνει πια ο καιρός.Ανάμεσα στις σιωπές των άστρων ας αρθρώσουμε το λόγο μας.Έτσι απλά χωρίς πολλά στολίδια όπως μας είπε ο Σεφέρης.Είναι καιρός ν ανοίξουμε την καρδιά μας.Το βίντεο του Χάρη για τη Μόρφου μας ταξίδεψε Ανδρέα στα παιδικά κ εφηβικά μας χρόνια.Αυτά που η εισβολή κ η προσφυγιά μάταια παλέυουν να διαγράψουν από την ψυχή μας.Καλό Πασχα Ανδρέα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Το video Γιάννη είναι συγκλονιστικό. Κανένας δεν μπορεί να μας διαγράψει του Μόρφου, τη Πεντάγυια και τα χρόνια που ζήσαμε.
Το σπίτι που γεννηθήκαμε θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένει γιατί είναι ένα κομμάτι της ψυχής μας.
Καλό Πάσχα Γιάννη μου