29 Μαΐ 2009

Το χαμόγελο της Τζοκόντας (2)

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τέλειο, Ανδρέα μου!
Ό,τι πρέπει για να ταξιδέψει ο νους...
Σαν ευχαριστώ, λίγοι στίχοι από την Ενδοχώρα του Εμπειρίκου, με τον οποίο έχω πάθει μια απίστευτη εμμονή, τελευταία!

"Η Ημέρα σήμερα είναι γαλάζια
Τα φύλλα της είναι πράσινα
Τα τριαντάφυλλά της είναι κίτρινα
Τα νύχια της κατακόκκινα"

Αφιερωμένο σ΄εσένα και την εκλεκτή παρέα σου...

Ένας Γλάρος, που τον έλεγαν Σ....

ΥΓ. Την φετεινή άνοιξη, τώρα που τελειώνει, μέσα στα χρώματα την θέλω!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αν θα κάνεις πιό συχνές επισκέψεις εδώ θα βλέπεις και Εμπειρίκο. Ψες στην εκδήλωση διαβάστηκαν δύο του Εμπειρίκου πολύ ωραία ποιήματα. Είχα στη σκέψη να τα αναρτήσω τις επόμενες μέρες.

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Ένα πλατύ χαμόγελο για καλημέρα:)))
Το χαμόγελο της Τζοκόντα το αφήνω για τον Χατζηδάκη;)

Φιλιά

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ένα ζωντανό χαμόγελο είναι πάντα πιό όμορφο από κάθε ζωγραφιστό.
Καλησπέρα, πια, Λίνα.