29 Μαΐ 2009

Χαμόγελο




Χαμόγελο
-------------
Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι·
απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δεν βρέχει πια. Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.

Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη·
κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ' Απρίλη

Ξεφεύγουνε απ' το σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της· τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες

που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.

Ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης
Μουσική: Λένα Πλάτωνος
Τραγούδι: Σαββίνα Γιαννάτου

6 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αυτός ο μαγευτικα θλιμένος Καρυωτάκης!
σαν να έχει καταφερει να βλέπει μέσα σε άλλες περιοχες της ψυχής..
τοσο ευστοχα λυρικος, τοσο απλά βαθύς..
τοσο ερωτικος, τοσο ανθρωπινος..
σαν ενας περιοφρονημενος μαεστρος της γλώσσας μας που ερχεται απο αλλες εποχες να τροπους διδαξει..
απλοτητας..
καλήμερα!

Ανώνυμος είπε...

Κοιτάζοντας το ημερολόγιο τι είδα?
Η Πανσέληνος θα μας βρει στις διακοπές!
Λες στην Μονεμβασιά?
Το σκέφτεσαι????
Μια περαστική καλημέρα, Ανδρέα μου κι ένα φιλί ολόγλυκο...

Ένας Γλάρος που τον έλεγαν Σ...

Υγ. Θαυμάσιες οι αναρτήσεις σου!!!
Μήπως να γίνω θαμών? Χμμμ... Μια χαρά ιδέα το βρίσκω!!!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλησπέρα Στρατή, σ' ευχαριστώ για τη τόσο περιεκτική αναφορά σου στον Καρυωτάκη. ΄Ενας στοχασμός που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Τι σκέφτομαι? Το φεγγάρι να φωτίζει τη θάλασσα και το κάστρο της Μονεμβασιάς και τον Γιάννη να ακούει ποίηση.
Σοφία μου...φιλιά

Yiannis είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τον Στρατή Παρέλλη.Περιεκτικά κ εύστοχα μας έδωσε την ουσία της ποιητικής του Καριωτάκη.Σήμερα είμαι ειμαι πολύ χαρούμενος Ανδρέα.Παντρεύω την κόρη μου κ έχω κ μια θαυμάσια παρέα από τη Θεσσαλονίκη.Παπαγιάννης,Γιώργος Βασιλείου,Φιλοποίμην κλπ

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιάννη μου τις ευχές μου όλες και την αγάπη μου. Κρίμα που δεν μπόρεσα να είμαι..