Μην κλαις και μην λυπάσαι που βραδιάζει
Εμείς που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η βροχή δε μάς πειράζει
Εμείς που ζούμε μοναχοί
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
Τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι χειμώνες
Μην κλαις και μη φοβάσαι το σκοτάδι
Εμείς που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η απονιά δε μάς τρομάζει
Θα έρθει και για μάς μια Κυριακή
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
Τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι χειμώνες
Στίχοι : Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική : Ηλίας Ανδριόπουλος
Τραγουδι: Σωτηρία Μπέλλου
5 σχόλια:
Aφιερωμένο σε μένα.
Ευχαριστώ! :)
Την Μπέλου την είχα χαρεί και απο κοντα πριν πολλά χρόνια.
Ήταν πραγματικά απίστευτη
Αφιερωμένο πάντα με αγάπη.
Μαρία, παίρνω κι εγώ μερίδιο από την αφιέρωση, εντάξει;
Αφιερωμένο σ' αυτούς που κλαίνε ακόμα στη προσμονή της δικιάς τους Κυριακής και της δικιάς τους άνοιξης.
Δημοσίευση σχολίου