Μιλάς για καλοκαίριαΜιλάς για τα χρόνια,
εκείνα που δραπέτευσαν
απαρατήρητα στο χρόνο
αφήνοντας στη μνήμη
μονάχα κατάλευκες εικόνες.
Μιλάς για τα καλοκαίρια,
που σε κάθε κλωνάρι ώρας
κρεμόταν η ανυπαρξία,
τα ανούσια χαμόγελα
και πολλά τσαμπιά ρουτίνας.
Μιλάς για τις μέρες,
που αναίτια έσμιγαν στον ουρανό
με τη μονοτονία του γαλάζιου,
κανένα σύννεφο δε τη χάλαγε,
ούτε η δικιά σου απουσία.
Μιλάς για ζεστούς καιρούς
χωρίς τη ζεστασιά χαδιού,
χωρίς της αγκαλιάς το φώλιασμα,
μονάχα μες στα όνειρα σου
αναζητάς διαδρομές που θα ‘ρθουν.
Ανδρέας Κ.
3 σχόλια:
Μιλάς κι εσύ...
Αυτό το ποίημα Ανδρέα, νομίζω ότι περισσότερο ταιριάζει στη δική μου ζωή...
Ο καθένας ξέρει το δικό του καλοκαίρι αν είναι μοναχικό και πόσο.
Δημοσίευση σχολίου