Αρχίζοντας από το άλφα και λαχανιασμένος φτάνω
σ’ ένα ωμέγα που τα σκέλια του έσμιξε.
Κάνει το κρύο που του πρέπει ο χειμώνας.
Ταξιδεύω με βαρύ μυαλό.
Ικετεύω να μου παραστέκονται άνεμοι
που πάντα μέσα μου κάτι τους άγιαζε..
Ευτυχώς ρίγος πρωινό!
Και σαν θα ξημερώσει η μέρα
πάνω απ’ τις επάλξεις της
θα φανεί ξανά αγριεμένος ο Δίας.
Στον ναό που φεύγει απαλά
μέσα στην ευτυχία των γαλάζιων νερών!
Να σε βρίσκω θεά, Κόρη του φεγγαριού, εσένα
που μιλάς και φωνή δεν ακούγεται…
Μόνο εντός μου στυφίζει το δάκρυ σου
και γίνεται πουλιών το καλλικέλαδο απωθημένο!
απο το ''ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ''
Στρατής Παρέλης
http://stratisparelis.blogspot.com/
7 σχόλια:
Ευχαριστώ το Στρατή για τα ποιήματα του που μου έστειλε.
ευχαριστώ εγώ γιατί έκανα έναν νέο φίλο!
κυπριοδιαδικτυακό!
Ζει Θεσσαλονίκη, Στρατή, και αγαπώ τους δυό τόπους το ίδιο.
όμορφη πόλη και με καλλιτεχνικό πλούτο..
τυχερός που έχεις μια νύφη του Θερμαικού στην καρδιά και μια πατρίδα τόσο όμορφη!
να πίνεται κανα ουζάκι ποιητικό με τον Θοδωρή(Βοριά)..
χαιρετίσματα και στους δυο σας!
Με το Θοδωρή βρισκόμαστε σε ποιητικές συναντήσεις και ουζάκια.
ΖΗΛΕΥΩ ΠΟΣΟ!
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ!
Ο Στρατής γράφει απλά ... υπέροχα
Καλησπέρα
Δημοσίευση σχολίου