19 Αυγ 2009

ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ



Ανελέητες οι μαχαιριές στα πλευρά του
Η ανάσα, κόβεται απροειδοποίητα
κάνοντας την ύπαρξη επισφαλή

Το ψυχρό ακουστικό του τηλεφώνου
συνηγορεί στην εκκωφαντική σιωπή
που συντετριμμένο το σύμπαν εξετάζει

Μέσα από τις σκιές της απουσίας
ατίθασες πινελιές, υγρές αιμάτινες χαρακιές
αυλακώνουν το μεσήλικο πρόσωπο

Τι κι αν αυτό το δειλινό μοιάζει με τόσα άλλα
Είναι επιβεβλημένη η διαφοροποίηση
Εικόνες και χρώματα, μεταλλάσσουν τη διάθεση

Κι είναι τόσο σημαντικό να αφουγκραστεί τη σιωπή
Να διαχωρίσει την ομορφιά της, από την ασχήμια των πεπραγμένων
Και να ανασυνταχθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά

Ρουφώντας επίπλαστες ανάσες από τα υπό σήψη τριαντάφυλλα
Ξεγελάει τις αισθήσεις του, βιώνοντας θολές εικόνες
Κουράγια ψεύτικα, στολίδια μιας ψευδούς πραγματικότητας

Υπάρχει ελπίδα για τον δυστυχή άνδρα;
Κοροϊδευτικές, επικριτικές κουβέντες
φλυαρούν, σπάζοντας την εκκωφαντική σιωπή

Ίσως τελικά, το δειλινό αυτό , να μην μοιάζει με τόσα άλλα


ΜΑΡΗ ΛΙΩΚΗ

ΠΗΓΗ:http://www.facebook.com/inbox/?drop&ref=mb#/group.php?gid=51189918463&__a=1&nctr[id]=8de0e7d147283d51b480cd30d27cbed5&nctr[ct]=1250632458310&_fb_iframe_path=%2Fgroup.php
Ν' αλλάξει η νύχτα φορεσιά

5 σχόλια:

logia είπε...

η εκκωφαντική σιωπή της μοναξιας, όταν δεν ξέρουμε πως να τη χειριστούμε...
καλημέρα

Unknown είπε...

Η σιωπή Αντρέα μου έχει πιο δυνατή φωνή...

Φιλια΄

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η εκκωφαντική σιωπή της μοναξιάς, Νέλλη, πριν από το τέλος.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η φωνή της σιωπής, Λία, μπροστά στο αδιέξοδο και στο επερχόμενο τέλος, χαμηλώνει για να συναντήσει την αιώνια σιωπή.

logia είπε...

το τέλος;
κανείς δεν το ξέρει πότε και πώς θα 'ρθει...