Θ’ ανακαλύψουμε μαζί Καινούργιους ουρανούς Καινούργια χρώματα της χαραυγής Μύριες θαυμάσιες εικόνες
Όμως μη βιάζεσαι Μάθε να χρησιμοποιείς Τη σιωπή Να εισδύεις μέσα σου Στο πιο βαθύ σκοτάδι Του εαυτού σου Όπου μονάχα ο λόγος ενδημεί Κάτω απ’ τ’ αστραφτερά Φυλλώματα
Φέρε μου εκείνον τον αμφορέα Με το πιο διάφανο νερό της πηγής Που ήπιαμε τόσο διψασμένοι Και φτιάξε με τα χέρια σου Ένα όργανο μουσικής Που θα γίνει το έμβλημα Της αγάπης μας
Τάκης Βαρβιτσιώτης Απο τη συλλογή Μικρά ερωτικά εγκώμια (1993-1996)
2 σχόλια:
H σιωπή!
ανυπολόγιστη η αξία της
αρκει να ξέρουμε να την χρησιμοποιούμε
Καμιά φορά όμως αυτή σιωπή γίνεται βασανιστική...
Δημοσίευση σχολίου