Ίσως λοιπόν
πίσω από τόσους χωρισμούς
να βρεις κι εσύ το νόημα της ζωής σου
καρφώνοντας στην όχθη του αχανούς
βίγλα του ακατανόητου
τη σιωπή σου
Γιατί κι ο χρόνος γέρων είναι
και κυφός
κι όση σοφία θησαύρισες καπνός και σκόνη
Δε μένει παρά λίγο σάπιο φως
Κι ο σκοτεινός ληξίαρχος που ζηγώνει
Ορέστης Αλεξάκης
Από την Ανθολογία του Ανέστη Ευαγγέλου
Η δεύτερη μεταπολεμική γενιά
1 σχόλιο:
οι σχέσεις
οι χωρισμοι
η μελαγχολια
ο σοπεν
ο δημήτρης...
καλό βράδυ να έχεις
Δημοσίευση σχολίου