Κι ενώ κάθε πρωί τα σχολικά μαζεύουν από τις γωνιές πολύχρωμους αθώους νυσταγμένους με το σημάδι του μη προορισμού ρόδινη χαρακιά στα μάγουλα τους κάπου αλλού αγέλαστες δασκάλες σχεδιάζουν να τους μάθουν πως σ ένα μέλλον κοντινό τη δυστυχία θα την πυροβολήσουν με τις λέξεις - κι όχι παιδί μου όπως κάποιοι τρελοί και ηττημένοι ισχυρίζονται μ’ εκείνες τις τρεις ολόμαυρες τελίτσες. Αυτές, μικροί μου άγγελοι δεν είναι πια στη διδακτέα ύλη.
Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου Από τη συλλογή «Όροφος μείον ένα»
2 σχόλια:
Α! καλημέρα
τι πιο όμορφο να ξυπνάει κανείς με συντροφιά τα μικρά παιδιά που κρατούν στο χέρι τους τις ελπίδες μας σαν τον ήλιο τον χάρτινο...
και τι όμορφο το ποίημα της Λουκίδου...
καλημέρα και πάλι
με χαμόγελα και αισιοδοξία
ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ - ΣΙΩΠΗ = Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
"ΜΑΘΗΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ"
ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Δημοσίευση σχολίου