Ο ήχος της σιωπής,
η συμφιλίωση με τις ελλείψεις,
η ειρήνη με τις απουσίες,
ο συμβιβασμός χρωμάτων
μέσα στο μαύρο.
Ανάσα ζωής;
Ζωή χωρίς ανάσα;
Δυο ερωτηματικά,
μια απάντηση
σκαλισμένη
σε επιτύμβιο καράβι:
«γλάροι σε νεκρή θάλασσα
αναζητούν τροφή. »
Τα κύματα βουβά
τραγουδάνε ακόμα
στη προκυμαία
Τα βήματα σβήνουν
σε ξύλινη αποβάθρα
και στην απέναντι όχθη
μια αβέβαιη γραμμή
χαράζει το σκοτάδι.
Ανδρέας Κ.
12 σχόλια:
Προτιμώ τον ήχο της σιωπής, μα και την ανάσα της ζωής....
καλό βράδυ
"...Τότε η βροχή έπεφτε πάνω στην περιέργα, λευκή σάρκα της και εκείνη ξεκινούσε να κολυμπά μακρυά απο το σώμα της, όπως τα όνειρα που είχε χάσει, χωρίς να την εμποδίζουν ούτε απόκρυμνα βράχια απο πρόσωπα, ούτε σπηλιές που το φώς γινόνταν γκροτέσκ παρωδία ευτυχίας.
Κολυμπούσε μέχρι που ξέχναγε όλες τις λέξεις που είχε κολλήσει χρόνια μαζί τους και το γυμνό λευκό του κορμιού της μετατρεπονταν σε ζαχαρωτό που περιμένεις να στερεωθεί η ζάχαρη πάνω του, όπως περιμένεις το περάσμα του χρόνου για να μπούν όλα τα πράγματα στη σωστή τους θέση..."
Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο ταίριασμα...
Σε ευχαριστώ για αυτό που μόλις διάβασα
Όλη μας Νέλλη μια ανάσα ζωής αναζητούμε, για να μη ζούμε χωρίς ανάσα.
Λίνα μου, περπατούμε στο ίδιο μονοπάτι κι ας είναι τα σώματα μας το ένα στο Βορρά και τ' άλλο στο νότο.
Εγώ σ' ευχαριστώ για τη σκέψη σου.
Μου άρεσε το ποίημά σου, Ανδρέα. Νομίζω ότι είναι ένα από τα καλύτερα που έχεις γράψει.
Καλή σου μέρα.
Να σου το πω μια ακόμη φορά, Ανδρέα μου...
ΚΑΙ η θεματολογία ΚΑΙ το ύφος στην ποίησή σου, έχει αλλάξει.
Και μου αρέσει πολύ-πολύ η αλλαγή αυτή!
Την αγάπη μου...
Σοφία
ΥΓ. Πώς ήταν δυνατόν να με αφήσει ασυγκίνητη στίχος που μιλά για ΓΛΑΡΟΥΣ???
Εξ ού και το σχόλιο. Συνήθως παρακολουθώ σιωπηλή...
Σ.
"Ανάσα ζωής; Ζωή χωρίς ανάσα;
Δύο μεγάλα ερωτηματικά Ανδρέα μου?
Μου άρεσε πολύ αυτό το ποίημα σου..
Καλό βράδυ..
Συμφωνώ με τον Τόλη Ανδρέα.Και νοηματικά με άγγιξε το ποίημα σου αλλά και η μορφή της γραφής σου είναι πολύ προσεγμένη και ανεβασμένη.Πυκνότητα, λιτότητα και εφραστικότητα.
Τόλη σ΄ευχαριστώ για τα λογια σου, είναι τμή για μένα.
Σοφία μου, σ΄ευχαριστω γλυκε μου γλάρε. Να σου πω οτι "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και προσπαθω να προλάβω να γινω λιγο καλύτερος εραστής της ποίησης.
Έλενα μου η ζωή είναι γεμάτη ερωτηματικά. Τα πιο πολλά αναπάντητα.
Φίλε μου Γιάννη, ξέρεις καλά ότι εδώ και πολλά χρόνια, τη γνώμη σου πάντα την ήθελα. Να σου θυμισω ότι κάποτε, στα μαθητικα μας χρονια, ότι γραφαμε μεταξυ μας τα διαβάζαμε.
Δημοσίευση σχολίου