18 Νοε 2009

Έρωτας




Xρόνο με το χρόνο,
ώρα με την ώρα,
λεπτό προς λεπτό,
στάζει χρώμα πορφυρό
στο δέρμα.
Εμποτίζει τα κύτταρα
τυλίγει τη καρδιά
διαθλάται στο βλέμμα.
Κόκκινο της φωτιάς
κόκκινο του αίματος.
Επιπλέω σε κόκκινα νερά,
χωρίς σωσίβιο,
χωρίς γιατί.
Έτσι ανεξήγητος
ο έρωτας
εισβάλλει στη ζωή μου.

Έλενα Καραγιαννίδου

5 σχόλια:

logia είπε...

Αχ αυτός ο έρωτας...
τίποτα δεν τον κρατά απ' έξω
απ'όπου θέλει εισβάλλει...

απλο"Ποιηση" είπε...

"Έτσι ανεξήγητος
ο έρωτας
εισβάλλει στη ζωή μου."

πάντα αυτό συμβαίνει...

εξαιρετικοί οι στίχοι της Έλενας!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Νέλλη, απλό Ποίηση
Νομίζω ο έρωτας απο τα αρχαία χρόνια έχει δεχτεί τους πιό πολλούς ύμνους.

Alice,Blueheart, Hermionie and other story-tellers.... είπε...

Νομίζω πως αυτό είναι απο τα ποιήματα, τα οποία αφού διαβάσεις, θέλεις να σχολιάσεις οπωσδήποτε κι όταν έρχεται η ώρα δεν ξέρεις τι να πεις! Τα λέει όλα απο μόνο του!


Να στε καλά όλοι σας...(το εννοώ, όλοι σας...)

Poet είπε...

Μου άρεσε.