4 Ιαν 2010
Αφαιρετική τροχιά
Σε χρωματισμούς δειλινού
κολύμπησες στο δρόμο του φεγγαριού,
έπαιξες θέατρο του κάτι,
έχασες την αθωότητα σου
και μέσα στη γνώση του μύθου
γεύτηκες τη πίκρα της αρμύρας
σε βράχους κοφτερούς.
Αναζήτησες την ισορροπία
της υπέρβασης του συμβατού
και της κατάληξης σ’ ένα τοπίο γαλήνιο,
στρογγυλεμένο,
χωρίς συνθηκολόγηση,
χωρίς γωνίες αιχμηρές.
Αναμετρώντας αντοχές,
χάραξες ξανά το ταξίδι
στο λιμάνι της προσδοκίας
με τα χέρια δεμένα
από τους δώδεκα φόβους
της μοναξιάς και του αίματος.
Ύψωσες τη σημαία του έρωτα
να ‘ναι οι άνεμοι ούριοι
η διαδρομή συναρπαστική
κι αλήθεια να παλεύει
με κατά συνθήκη ψεύδη.
Κι ο χρόνος κυλά ανέραστος
σε αφαιρετική τροχιά.
Αφιερωμένο στην Β.Β. (ο απόηχος μιας συζήτησης)
Ανδρέας Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Μου άρεσε πολύ το ποίημα σου, φίλε Ανδρέα. Ένοιωσα να με εκφράζει.
Σου εύχομαι καλή χρονιά!
Όμορφα υπαινυκτικό και λιτό το ποίημα σου Ανδρέα.Καλή χρονιά.Καλή αφυπηρέτηση με δημιουργικότητα ταξιδευτή.
Πολύ ωραίο ποίημα Ανδρέα..
Πάντα να είναι οι άνεμοι ούριοι στη δημιουργία και την αγάπη..
"Ειν'πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς".
Μα και χωρίς αγάπη τί;
Ωραίο το ποίημά σου Ανδρέα και το βιντεάκι που το έδεσες.
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου