ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ Ν. ΑΜΕΡΙΚΗΣ (ΧΟΥΑΝ ΛΙΣΚΑΝΟ-ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ)

ΧΟΥΑΝ ΛΙΣΚΑΝΟ

Κριτικός, λαογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε το 1915.
Ή ποίηση του διακρίνεται για τον ρεαλισμό της
και τα ανθρωπιστικά ιδεώδη από τα όποια εμπνέεται.


ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

Αγαπώ τη νύχτα, το χώμα, το νερό, τον αέρα,
τα παιδιά πού μου χάρισες, τη χαρά της λιακάδας
και τη χαρά τη δική σου, πού είναι σωστή βρυσομάνα,
τις πίκρες, πού ξανάρχονται σαν του γιαλού το κύμα..
.
Αγαπώ του λαού μου τούς απλοϊκούς ανθρώπους
κι όλους του κόσμου τούς λαούς και τον παγκόσμιο άνθρωπο,
πού υψώνει αμετανόητος στον ουρανό του πεπρωμένου
τον πολικό αστέρα του για ένα καινούριο αστερισμό.
Αγαπώ τα κατοικίδια ζώα, μα και τ' αγρίμια
πού χαίρονται την παρθενιά του δάσους, και τον άρτο
πού μαζί σου μοιράζομαι, και τα σχέδια πού πλάθω
στο πλευρό σου όταν νείρομαι, και τη θνητή ζωή μου,
πού με πληγώνει αδιάκοπα με πύρινες σαΐτες,
και τον Χάρο, πού καιροφυλαχτεί στην άκρη της κληματαριάς
με την ατέρμονη, από στάχτη και κουρνιαχτό, σιωπή του.

Αγαπώ τη δίψα και τον κορεσμό,
την αρετή και το κακό,
κι όλα όσα δείχνουνε στα μάτια μου ένα φέγγος
.
Κ' επειδή αγαπώ και θαυμάζω όσα βλέπω,
όσα σφίγγω στα χέρια μου κι όσα φέρνω στα χείλη,
όλο και πιο πολύ θα σ' αγαπώ, γυναίκα, Οδηγήτρια!


(Μετάφρ. Γ. Δ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ)

Πηγή Ταξίδι στην Ποίηση εκδόσεις Ναυτίλος (1995)