Η Τελευταία Κατάθεση

Άμα µε θες
Θα µαι κοντά σου
Για να µην φοβάσαι τις νύχτες
Τ ο κρύο που πέφτει στο λιμάνι
Και το άγγιγμα του σε καίει νοσταλγικά
χειμωνιάτικα βράδια στη Σαλ(λ)ονίκη
δίπλα στην παραλία
η ανάσα του σου ζέσταινε το µμάγουλο
και το χέρι του είχε πάντα κρυμμένη
µια έκπληξη
Όταν µε θες
Θα µαι κοντά σου
Για να µην σε τρομάζουν άλλο
Οι μάγισσες και τα τέρατα
Στις πανάρχαιες στοιχειωμένες λίμνες
Κι αυτό το πούσι που σκεπάζει στο Plymouth
Να αφήνει πάντα τη μορφή µου χαραγμένη
Πάνω στους τοίχους µε τον άσπρο σοβά
Κι όταν πρωί θα γυρίζεις σπίτι
Να τη βλέπεις να τη χαϊδεύεις
Και να τη φιλάς
Για όσο µε θες
Θα µαι κοντά σου
Όπως µε θες
Σαν φίλος παλιός
Που σου στέλνει ανώνυμα γράμματα στις γιορτές
Σαν σκύλος
Που γλύφει τις πληγές σου
Ή κι ακόμα
Σαν µια πόρνη
Ξεσκισμένη από τα χρόνια
Που κάθε βράδυ κάνει έρωτα
Με την πρώτη της αγάπη
Στα 14

Κωνσταντίνος Ποζουκίδης
Από τη Α΄ του συλλογή "Αυτόχειρες Σκορπιοί"
εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2009