17 Απρ 2010
Άγγελοι απεγνωσμένοι
Γυρεύω εκείνους τους αγγέλους
που πλήγωσαν και πληγώθηκαν
και γκρεμίστηκαν στη γη...
Nefesch
Άγγελοι απεγνωσμένοι
μέσα στις αλήθειες
που τους πούλησαν
έμποροι γητευτές ονείρων,
μέσα στα ψέματα
που αγόρασαν
από πλανόδιους παλιάτσους,
έμειναν με κορμιά γδαρμένα
από μοναξιά
άσκοπων αναζητήσεων
που σε χρόνους αλλοτινούς
άπλωναν χαμόγελα
σε ασύννεφους ουρανούς
και σε λιβάδια φεγγαριών.
Άγγελοι απεγνωσμένοι
που τόλμησαν να ορθώσουν
την ύπαρξη τους
στους ουρανούς ενός έρωτα
αναζητώντας μερίδιο
χωρίς εκπτώσεις
που οι κραυγές τους έφτασαν
στη κόλαση
ο αντίλαλος τους έγινε φωτιά
και χαρακιές καιόμενες
που ξεδίψασαν τη πίκρα τους
με δάκρυα της άνοιξης
μα είναι ακόμα όρθιοι
και περιμένουν
Ανδρέας Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Αποζητούμε τους ουρανούς του έρωτα κι ας φτάνουμε στην κόλαση.Πραμένουμε όρθιοι κι ας μας διαψεύδουν οι έρωτές μας. Τα μύχια συναισθήματα που εκφράζει το ποίημα με αγγίζουν, γιατί είμαστε όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο ύφασμα επιθυμιών,πόθων και διαψεύσεων.
Με την καλημέρα μου.
Μου άρεσε το ποίημά σου Ανδρέα.
Αυθόρμητη ερώτηση: Υπάρχουν σήμερα, ή υπήρξαν στο παρελθόν, άγγελοι;
Καλημέρα.
"Τους Βρήκα εκείνους τους αγγέλους
που πλήγωσαν και πληγώθηκαν
και γκρεμίστηκαν στη γη..."
Κατάκοποι από το Σταυρό...
Ιδρωμένοι ως το κόκκαλο...
διψασμένοι για στάλες Αλήθειας...
Ποτισμένοι με το ξύδι της Προδοσίας...
Στεγνό το στόμα τους...
Πιο δύσκολο!..
Πικρό το φιλί τους....
Πιο επώδυνο...
Κομμένο μαχαίρι στο λαιμό...
αιμοσταγές ......
να κόβει αργά αργά τις συλλαβες,
εκεινες που ζητάνε δικαίωση...
...
"Τους Βρήκα εκείνους τους αγγέλους
που πλήγωσαν και πληγώθηκαν
και γκρεμίστηκαν στη γη..."
Είχαν τ'όνομά σου...
τ' όνομά μου....
και μέσα στα χέρια τους
ένα άδειο κορμί,
ψιφηδωτό άψυχων Ονείρων...
κλειστά τα μάτια τους,
δεν πρόλαβαν να δουν
τον Παραδεισο που αχνοφαίνεται..
Στο τέλος Αλεξάδρα μου μας μένει η ομορφιά του ταξιδιού στους ουρανούς του έρωτα και όρθιοι συνεχίζουμε το ταξίδι.
Άγγελοι Ντίνο μου πάντα θα υπάρχουν στη γη. Αλλού δεν ξέρω αν υπάρχουν.
Με συμπληρώνεις Κάκια μου με το καλύτερο τρόπο. Σ ευχαριστώ
Όσοι βαδίζουν
σε χνάρια ερωτικά,
όσοι δεν προδίδουν
το βήμα της καρδιάς,
άγγελοι μοιάζουν
ακόμα και αν,
ακόμα τότε,
όταν περνούν δια της κολάσεως
για να φτάσουν
στο πιο μακρινό παράδεισο.
Στης κολάσεως το μαύρο,
στο κόκκινο της τυρρανίας
στιγμή δε σβήνει
το λευκό της φτερούγας.
Πολύ ωραίο ποίημα Ανδρέα..
Καλό βράδυ
Δημοσίευση σχολίου