28 Σεπ 2010
ΕΡΩΤΙΚΟ 4
Ερωτικό 4
Απομείναμε χωρίς ουρανό
να σκεπάζει το πέταγμα των πουλιών.
Μονάχα ένα αχνό πέπλο
σιγόβραζε πάνω από τα κουρασμένα βλέμματα μας
Οι ζεστές μέρες του Αυγούστου
χωρίς δροσοσταλίδες
να βρέχουν τα χείλια τους
ανέπνεαν τις λέξεις του έρωτα
που άφησες στο άδειο ποτήρι
από λευκό κρασί.
Τα ξεραμένα λουλούδια
σημάδι απρόσμενης αναχώρησης
μάτωναν το ανθοδοχείο
βάφοντας κόκκινα τα μάτια μας.
Μόνη ελπίδα λαμπερού γαλάζιου
τα γινωμένα σταφύλια
που περίμεναν ατρύγητα
να ξαναγεμίσουν τα βαρέλια
με μούστο από χάδι γλυκό κι ερωτικό.
Ανδρέας Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Ένα ακόμη εξαιρετικό ποίημά σου με συντρόφευσε αυτό το μουντό φθινοπωρινό απόγευμα...
Αληθινά, πρόκειται για ένα εκπληκτικό κείμενο, που δεν μπορεί παρά να σφραγίσει με σφραγίδα ανεξίτηλη την εκφραστική σου δεινότητα...
Από τον πρώτο ήδη στίχο αρχίζει κανείς να ταξιδεύει σ' ένα γκρίζο τοπίο μελαγχολίας, μιας μελαγχολίας που κλιμακώνεται σιγά - σιγά (...πάνω από τα κουρασμένα βλέμματά μας, χωρίς δροσοσταλίδες, ξεραμένα λουλούδια / σημάδι απρόσμενης αναχώρησης / μάτωναν το ανθοδοχείο...).
Σημείωσα στους χώρους της σκέψης και κυρίως της ψυχής μου το τρίστιχο(... ανέπνεαν τις λέξεις του έρωτα /που άφησες στο άδειο ποτήρι / από λευκό κρασί), τον εκπληκτικό στίχο "μάτωναν το ανθοδοχείο" κι αμέσως μετά τα "κόκκινα μάτια μας".
Ομολογώ πως αυτό το καταληκτικό πεντάστιχο με την αναφορά σου στην "μόνη ελπίδα..." με συγκίνησε βαθιά, κυρίως για το νόημά του, αλλά και για την απαράμιλλης ποιητικής δεξιοτεχνίας διατύπωσή του...
Μπράβο, Ανδρέα μου!
Οι χορδές των συναισθημάτων, ευαίσθητες από τη φύση τους, πάλλονται , ακόμα κι από
την ανεπαίσθητη πνοή που αφήνει το πέταγμα των πουλιών, πότε στο συν και πότε στο πλην της ψυχής μας. Στο τέλος ,Γιόλα μου, μένει πάντα η γεύση της ελπίδας.
Σημ. Το σχόλιο που δεν είδα το απάντησα ήδη.
Σ ευχαριστώ
Η Γιόλα τα είπε όλα Ανδρέα μου και δεν μου αφήνει περιθώρια παρά μόνο να πω ένα ακόμη ωραίο ποίημα σου.
Καλό απόγευμα.
Πραγματικά η Γιόλα τα είπε όλα.Εξαιρετικό το ποίημά σου Ανδρέα.Οι εικόνες με πυκνότητα στημένες,με αδρές πινελιές καταφέρνουν να συγκινήσουν με την ατμόσφαιρα που δημιουργούν και το ανθρώπινο μήνυμά τους.
Ντινο και Γιάννη σας ευχαριστώ πολύ
Δημοσίευση σχολίου