1 Οκτ 2010
ΕΡΩΤΙΚΟ 5
Ερωτικό 5
Το θαμπό πρωινό
του Αυγούστου
αγκαλιάζει νωχελικά
κάτω από ένα σεντόνι σύννεφο
την αγουροξυπνημένη
μοναξιά.
Σε χάρτινα καραβάκια
πολύχρωμες σκέψεις
αφήνονται σε ακύμαντη
θάλασσα,
αράζουν στα πόδια
της θεάς του έρωτα
και χαράσσουν
στο μαξιλάρι της προσμονής
το φιλί
ενός απέραντου καλοκαιριού.
Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα σου
η μέρα αλλάζει προσανατολισμούς
στα χρώματα του ταξιδιού της.
Ανδρέας Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Ανδρέα μου,
Κατ' αρχάς, και αφού σου ευχηθώ ολόψυχα έναν ΚΑΛΟ από πάσης απόψεως ΜΗΝΑ, θα ήθελα να σε συγχαρώ για την εξαιρετική μουσική συνοδεία του ποιήματός σου (εξαιρετική και ως προς την μουσική και τους στίχους και την ερμηνεία).
Από το πρώτο κιόλας δίστιχο (Το θαμπό πρωινό / του Αυγούστου) ξεκινά κανείς ένα ταξίδι ονειρικό σε μιαν "ατμόσφαιρα" πανέμορφη και ιδιαίτερα υποβλητική.
Ο τρίτος στίχος με την τρυφερότατη προσωποποίηση του πρωινού (αγκαλιάζει) και το επίρρημα "νωχελικά" κλιμακώνει το κάλλος, που σίγουρα κορυφώνεται με τον θαυμάσιο 4ο στίχο (κάτω από ένα σεντόνι σύννεφο). Αυτές οι δυο τρισύλλαβες λέξεις (σεντόνι - σύννεφο), τόσο αρμονικά δεμένες, πόσο ταιριάζουν και ηχητικά!
Με εντυπωσίασε η πολυσύλλαβη "αγουροξυπνημένη" μοναξιά. Η "λεπτομέρεια" που τελικά σφραγίζει την ποιοτική ποίηση!
Ειλικρινά, για το υπόλοιπο ποίημα θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο κείμενο, αναλύοντας την κάθε λέξη, τον κάθε στίχο, την κάθε εικόνα, που -στ' αλήθεια- έχει τόσα και τόσα να μας πει...
Τα χάρτινα καραβάκια -με τις πολύχρωμες σκέψεις- που αφήνονται σε ακύμαντη θάλασσα, το "άραγμά" τους στα πόδια της θεάς του έρωτα, το "χάραγμα" του φιλιού "ενός απέραντου καλοκαιριού" στο "μαξιλάρι της προσμονής" και -τέλος- αυτό το εξαίσιο καταληκτικό τρίστιχο μέ αφησαν άφωνη να ταξιδεύω σε μιαν ατελεύτητη ομορφιά του ποιητικού λόγου.
Και μόνον ο αριστουργηματικός στίχος "στο μαξιλάρι της προσμονής" δηλώνει, Ανδρέα μου, την απαράμιλλη δεξιοτεχνία σου στην ποιητική σύνθεση...
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς!
Μετά τη Γιόλα πάλι, τι άλλο να πεις, παρά μόνο "Αχ έρωτα...".
Πολύ ωραίο και αυτό το ερωτικό σου Ανδρέα μου. Καλό μήνα.
Γιόλα να ευχηθώ κι εγώ Καλό Μήνα.
Οι σκέψεις μου, μικρά πολύχρωμα καραβάκια, ταξιδεύουν σε πορεία προσμονής.
Ντίνο μου καλό μήνα.
Τον πίνακα που θα κάνεις με χάρτινα καραβάκια να ξέρεις τον κλείνω από τώρα.
Σ ευχαριστώ.
Ανδρέα,
Το απαντητικό σου σχόλιο με συγκίνησε ανείπωτα πολύ...
....η ''θεά του έρωτα'' αφουγκράστηκε την ανάσα τής φλόγας, που αναδύεται μέσ' απ' τίς λέξεις σου.....
.....προσανατολίστηκε......
κι άρχισε ν' αναρριχάται αργά πάνω στο ...''σύννεφο'', για να συντροφέψει τη μοναξιά, σε απόλυτη ερωτική συμφωνία.....
ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΝΔΡΕΑ!!!
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ, ΝΑ ΕΛΠΙΣΕΙ ΣΕ ΘΕΡΜΟΤΕΡΟ ΥΜΝΩΔΟ!!!!!!....
Η θεά του έρωτα, Δέσποινα μου, ξέρει να αφουγκράζεται κάθε ήχο από από φλεγόμενες σκέψεις-ύμνους σ αυτό το ταξίδι της ζωής που με τη γέννηση της γεννήθηκε κι ο έρωτας.
Σ ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου
Aνδρέα μου,
Για την θεά του Έρωτα, την "Κύπριν", έχω γράψει κάποιο ποίημα, που θα ήθελα να διαβάσεις (η έμπνευσή μου από τη θέα της "Πέτρας του Ρωμιού" και από μυθολογικά στοιχεία για την Αφροδίτη).
Αν θέλεις, γράψε μου το e.mail σου, να σου το στείλω.
Σ' ευχαριστώ.
Το mail μου, Γιόλα μου είναι
andreaskokk@gmail.com
Δημοσίευση σχολίου