10 Φεβ 2009
Με τη πρώτη σταγόνα της βροχής
Ποίηση Οσυσσέας Ελύτης
Από τον "Μεγάλο Ερωτικό"- 1972
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Τραγουδά ο Δημήτρης Ψαριανός
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμό εσένα!
Πριν απ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ τον έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί, γυναίκα.
Κατά πού θ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μάς λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα.
Κι είμαστε μόνοι, ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ τον έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί, γυναίκα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Η δεκαετία του '70 και ο 20ός αιώνας σε μια από τις καλύτερες μουσικές στιγμές τους. Ο «Μεγάλος ερωτικός» ίσως ο σπουδαιότερος δίσκος του Μάνου Χατζιδάκι.
Έχεις το δίσκο, Ανδρέα;
Νομίζω η δεκαετία του 60 είχε τις καλύτερες μουσικές στιγμές. Τότε μελωποιήθηκαν τα πιό πολλα ποιήματα από όλους τους συνθέτες της εποχής. Το "Μεγάλο Ερωτικό" τον έχω και σε δίσκο και σε CD γιατί είναι από τα αγαπημένα μου.
Συμφωνώ. Και μόνο η «ευγενής κόντρα» των δύο μεγάλων (Χατζιδάκι & Θεοδωράκη) και η εμφάνιση όλων των μεταγενέστερων συνθετών-μαθητών τους από τα τέλη τής δεκαετίας του '60 υπήρξαν οι καλύτερες προϋποθέσεις για τη χρυσή εποχή τής μουσικής.
Πολύ χαίρομαι που είναι από τους αγαπημένους σου ο δίσκος αυτός. :-)
Να προσθέσω ότι αυτός που έχει μελωποιήσει πολλούς ποιητές στη δεκαετία του 60 είναι ο Σπανός με τις ανθολογίες του.
Όσο για το Χατζηδάκι να σου πω ότι έχω το περισσότερο έργο του σε cd kαι δλισκους.
Κι εγώ έχω μάλλον το 95% του έργου του Χατζιδάκι.
Δεν είναι μόνο ο Σπανός. Στις δεκαετίες του '60 και του '70 όλοι οι γνωστοί συνθέτες μας μελοποίησαν τους ποιητές μας.
Mε συγκίνησες πολύ σήμερα.
Ειναι από τα αγαπημένα μου ποιηματα και μου θυμίζει πολλά ..
Μια καλημέρα σε σένα και άλλη μια για τη Βίκη
Eίναι κάποιοι στίχοι που όταν τους διαβάζεις, είναι σαν κάποιος να στους απαγγέλει ψιθυριστά στ'αυτί σου...
Είχα πολλά χρόνια να τους "ακούσω"...
Την καλησπέρα μου
Βίκυ,Ανδρέα,Μαρία πόσο μας ενώνουν αυτά τα κοινά βιώματα κ συγκινήσεις.Τελικά η δύναμη της αληθινής τέχνης ενώνει τους ευαίσθητους δέκτες.Πάντ πίστευα ότι η πνευματική συγγένεια είναι η πιο δυνατή.
Μαρία, οι στίχοι του Ελύτη πάντα αγγίζουν και πάντα θυμίζουν...
Στίχοι και μουσική που φτάνουν σιγά, ψιθυριστά στη ψυχή
Σίγουρα Γιάννη η πνευματική συγγένεια είναι πολύ δυνατή
Δημοσίευση σχολίου