Μα, γιατί να ξενιτευτώ τόσο μακριά; Αφού μπορώ κάλλιστα να σε αποφεύγω. Θα βλέπω στο ιστολόγιό σου ποιες εκδηλώσεις ανακοινώνεις και πού λες ότι θα πας οπωσδήποτε και θα φροντίζω να μην έρχομαι εγώ.
Γιατί, βρε αδελφέ, μπορεί - εντελώς τυχαία - να κολλήσω γρίπη ή να πρέπει να προετοιμάσω κάποια δουλειά μου ή να κάνω πρόβα για κάποια ομιλία μου στο εγγύς μέλλον ή να πρέπει να βγω με τις παλιές μου συμμαθήτριες. Δεν δικαιούμαι να λείπω κάπου-κάπου;
Δηλαδή η παρουσία μου σε εκδηλώσεις θα είναι η αιτία να μην έρχεσαι εσύ? Και δεν κυκλοφορούν και εμβόλια δυστυχώς. Και όταν θα έχεις να μιλήσεις και πάω κι εγώ τι θα κάνεις?
Βίκη μου το χρώμα της αμαρτίας ειναι το κόκκινο (του παθους ειναι αλλα τελος παντων) παντως σιγουρα δεν ειναι το ροζ.. (Εχω κανει χρωματολογια κατι ξερω να μ' ακούτε). Γλυκύτατο και αυτο το κομματι Τι μου θύμισες.. Τις βραδιές σε παλαιότερα χρόνια που μαζευόμουν με τα αδέρφια μου και εκείνοι έπιαναν το μπουζούκι και την κιθάρα και γω τους το τραγουδούσα.. Ομορφα χρόνια
Α χα! όλος ο κακός ο κόσμος βλέπω εντος του "φόρουμ" Σαν δεν ντρεπόμαστε λιγο μπλοκ ποιησης το καναμε φορουμ! Εσεις δηλαδη! Εχω αλλα τραγουδια τι θελετε? Ανδρεα σου εχω στειλει τιποτε σε τραγούδι εσενα?
32 σχόλια:
Σ' έπιασε η ρομαντική σου διάθεση και θυμήθηκες αυτό το τραγούδι, μικρέ; :-)
[Με γεια τη μετόπη - κούκλα έγινε!]
Ναι, απόψε είμαι σε ρομαντική διάθεση , ακούω Νέο Κύμα και ταξιδεύω σε σύννεφα άσπρα και ροζ
Α, τώρα δεν μου τα λες καλά. Το ροζ είναι, συν τοις άλλοις, το χρώμα τής αμαρτίας. :-)
Ροζ είναι και τα σύννεφα το δειλινό όταν οι τελευταίες ακτίνες
του ήλιου σου μιλάνε για αγάπη.
Ε, αμαρτωλά είναι και τα σύννεφα. Για αθώα τα είχες;
Αμαρτωλά τα σύννεφα αμαρτωλός κι εγώ. Γι αυτό έκλεισα ένα καζάνι στη κόλαση και με περιμένει όταν έρθει η ώρα να κάνω πανιά κατα κει.
Δεν σε ξανακάνω παρέα. Θα κολλήσω αμαρτίες. :-)
Μπορεις να πας στο Γάγγη ποταμό να ξεπλύνεις τις αμαρτίες σου μαζί με τους Βουδιστές
Μα, γιατί να ξενιτευτώ τόσο μακριά; Αφού μπορώ κάλλιστα να σε αποφεύγω. Θα βλέπω στο ιστολόγιό σου ποιες εκδηλώσεις ανακοινώνεις και πού λες ότι θα πας οπωσδήποτε και θα φροντίζω να μην έρχομαι εγώ.
Γιατί, βρε αδελφέ, μπορεί - εντελώς τυχαία - να κολλήσω γρίπη ή να πρέπει να προετοιμάσω κάποια δουλειά μου ή να κάνω πρόβα για κάποια ομιλία μου στο εγγύς μέλλον ή να πρέπει να βγω με τις παλιές μου συμμαθήτριες. Δεν δικαιούμαι να λείπω κάπου-κάπου;
Δηλαδή η παρουσία μου σε εκδηλώσεις θα είναι η αιτία να μην έρχεσαι εσύ? Και δεν κυκλοφορούν και εμβόλια δυστυχώς.
Και όταν θα έχεις να μιλήσεις και πάω κι εγώ τι θα κάνεις?
Βίκη μου το χρώμα της αμαρτίας ειναι το κόκκινο (του παθους ειναι αλλα τελος παντων) παντως σιγουρα δεν ειναι το ροζ..
(Εχω κανει χρωματολογια κατι ξερω να μ' ακούτε).
Γλυκύτατο και αυτο το κομματι
Τι μου θύμισες..
Τις βραδιές σε παλαιότερα χρόνια που μαζευόμουν με τα αδέρφια μου και εκείνοι έπιαναν το μπουζούκι και την κιθάρα και γω τους το τραγουδούσα..
Ομορφα χρόνια
Και τι δεν θυμίζει αυτό το τραγούδι Μαρία μου
Καλή σου μέρα
Α, μη μου μπερδεύετε το πάθος με την αμαρτία και το κόκκινο με το ροζ. Το ροζ είναι και χρώμα για καραμέλες, κουφέτα και μπομπονιέρες άλλωστε.
Καλημέρα, Μαρία. Το 'χουμε αυτό το τραγούδι;
Αχ, ξέχασα να καλημερίσω τον Ανδρέα. Ντροπή μου (ροζ έγινα τώρα). :-)
Καλημέρα Βίκυ αν και πάει απόγευμα.
Από ντροπή έγινες σαν ροζ αμαρτία
Ή ροζ σαν αμαρτία. :-)
Ή το ένα ή το άλλο η παρέα με αμαρτωλούς σε μόλυνε.
Μετανοείτε!!!!
Αφού μόλις προχτές ήμουν μες στα άγρια μεσάνυχτα με 3 αμαρτωλούς. Τι περιμένεις; Καλό;
Αμαρτίαι φίλων παιδεύουσι αθώες κορασίδες
Ενίοτε όχι και τόσο αθώες, αλλά το παίδεμα παίδεμα. :-)
Καλύτερα Μούσα και να παιδεύεσαι παρά Μουσείο απαίδευτο
Αχ, ναι. Αυτή μου την ιδιότητα την είχα λησμονήσει.
Βρε λες γι' αυτό το διαδίκτυο να είναι αμαρτωλό και να παιδεύεται; Επειδή έχει Μούσα του εμένα;
[Δεν θα τον πετύχω πουθενά τον Θανάση; Θα του ξεριζώσω το μαλλί τρίχα-τρίχα που μου 'βγαλε το όνομα.]
Τρεις λαλούν κι οχτώ χορεύουν που λεω και γω (με τα σχόλιά σας) χαχα
Βικη το τραγουδι δεν το εχουμε
Οτι εχουμε το στελνουμε be happy
Ε, ναι. Τρεις λαλούν: εσύ, ο Αντρέας κι εγώ. Δικιά μας παιδική χαρά είναι, ό,τι θέλουμε κάνουμε. :-)
Το τραγούδι να το αποκτήσουμε αφού δεν το 'χουμε. Όλο μισές δουλειές κάνεις τώρα τελευταία.
Μαρία καλώς ήρθες στην απογευματινή παιδική χαρά των αμαρτολών ποιητών και Μουσών
«Αμαρτωλοί ποιητές και Μούσες»...
Δεν μου λες, Ανδρέα; Αυτά είναι τα καλλιτεχνικά μας ψευδώνυμα ή κάνω λάθος;
Α χα! όλος ο κακός ο κόσμος βλέπω εντος του "φόρουμ"
Σαν δεν ντρεπόμαστε λιγο μπλοκ ποιησης το καναμε φορουμ!
Εσεις δηλαδη!
Εχω αλλα τραγουδια τι θελετε?
Ανδρεα σου εχω στειλει τιποτε σε τραγούδι εσενα?
Εγώ δήλωσα αμαρτωλός. Εσένα σε δήλωσαν Μούσα - το γράψαν κι οι εφημερίδες- η Μαρία θα πρέπει να είναι Αμαρτωλή Ποιήτρια και Μούσα
Κάτι σε Ξαρχάκο σάς βρίσκεται;
Μαρία δεν μου έστειλες κανένα τραγούδι και διαμαρτύρομαι έντονα.
Aνδρεα σου στελνω αμεσως
Εν αρχη δυο! χα την πατησες !
Εμένα κάναν Ξαρχάκο θα μου στείλετε ή να πάω ν' ακούσω τον γνήσιο από το σιντί στο σημερινό «Βήμα»;
Δημοσίευση σχολίου