15 Μαρ 2009

Έλα μαζί μου



Έλα μαζί μου
κάπου να πάμε
χέρι με χέρι.
Ένα περίπατο
σ' ένα παράδεισο
σε κάποιο αστέρι.

Ένα άσπρο σύννεφο
πάνω από θάλασσες
κι από στεριές
στους γαλαξίες
και στις απέραντες
τις ξαστεριές.

Έλα μαζί μου
μια νύχτα μόνο
βήμα με βήμα.
Σαν γλάροι ξέγνοιαστοι
να ταξιδέψουμε
πάνω απ' το κύμα.

Εμείς κι η αγάπη μας
γι 'να άλλο όνειρο
γι άλλη φωλιά.
Τον έρωτα μας
Θεό να κάνουμε
και βασιλιά.

32 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Σ' έπιασε η ρομαντική σου διάθεση και θυμήθηκες αυτό το τραγούδι, μικρέ; :-)

[Με γεια τη μετόπη - κούκλα έγινε!]

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ναι, απόψε είμαι σε ρομαντική διάθεση , ακούω Νέο Κύμα και ταξιδεύω σε σύννεφα άσπρα και ροζ

Vicky Papaprodromou είπε...

Α, τώρα δεν μου τα λες καλά. Το ροζ είναι, συν τοις άλλοις, το χρώμα τής αμαρτίας. :-)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ροζ είναι και τα σύννεφα το δειλινό όταν οι τελευταίες ακτίνες
του ήλιου σου μιλάνε για αγάπη.

Vicky Papaprodromou είπε...

Ε, αμαρτωλά είναι και τα σύννεφα. Για αθώα τα είχες;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αμαρτωλά τα σύννεφα αμαρτωλός κι εγώ. Γι αυτό έκλεισα ένα καζάνι στη κόλαση και με περιμένει όταν έρθει η ώρα να κάνω πανιά κατα κει.

Vicky Papaprodromou είπε...

Δεν σε ξανακάνω παρέα. Θα κολλήσω αμαρτίες. :-)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μπορεις να πας στο Γάγγη ποταμό να ξεπλύνεις τις αμαρτίες σου μαζί με τους Βουδιστές

Vicky Papaprodromou είπε...

Μα, γιατί να ξενιτευτώ τόσο μακριά; Αφού μπορώ κάλλιστα να σε αποφεύγω. Θα βλέπω στο ιστολόγιό σου ποιες εκδηλώσεις ανακοινώνεις και πού λες ότι θα πας οπωσδήποτε και θα φροντίζω να μην έρχομαι εγώ.

Γιατί, βρε αδελφέ, μπορεί - εντελώς τυχαία - να κολλήσω γρίπη ή να πρέπει να προετοιμάσω κάποια δουλειά μου ή να κάνω πρόβα για κάποια ομιλία μου στο εγγύς μέλλον ή να πρέπει να βγω με τις παλιές μου συμμαθήτριες. Δεν δικαιούμαι να λείπω κάπου-κάπου;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Δηλαδή η παρουσία μου σε εκδηλώσεις θα είναι η αιτία να μην έρχεσαι εσύ? Και δεν κυκλοφορούν και εμβόλια δυστυχώς.
Και όταν θα έχεις να μιλήσεις και πάω κι εγώ τι θα κάνεις?

Μαρια Νικολαου είπε...

Βίκη μου το χρώμα της αμαρτίας ειναι το κόκκινο (του παθους ειναι αλλα τελος παντων) παντως σιγουρα δεν ειναι το ροζ..
(Εχω κανει χρωματολογια κατι ξερω να μ' ακούτε).
Γλυκύτατο και αυτο το κομματι
Τι μου θύμισες..
Τις βραδιές σε παλαιότερα χρόνια που μαζευόμουν με τα αδέρφια μου και εκείνοι έπιαναν το μπουζούκι και την κιθάρα και γω τους το τραγουδούσα..
Ομορφα χρόνια

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Και τι δεν θυμίζει αυτό το τραγούδι Μαρία μου
Καλή σου μέρα

Vicky Papaprodromou είπε...

Α, μη μου μπερδεύετε το πάθος με την αμαρτία και το κόκκινο με το ροζ. Το ροζ είναι και χρώμα για καραμέλες, κουφέτα και μπομπονιέρες άλλωστε.

Καλημέρα, Μαρία. Το 'χουμε αυτό το τραγούδι;

Vicky Papaprodromou είπε...

Αχ, ξέχασα να καλημερίσω τον Ανδρέα. Ντροπή μου (ροζ έγινα τώρα). :-)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλημέρα Βίκυ αν και πάει απόγευμα.
Από ντροπή έγινες σαν ροζ αμαρτία

Vicky Papaprodromou είπε...

Ή ροζ σαν αμαρτία. :-)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ή το ένα ή το άλλο η παρέα με αμαρτωλούς σε μόλυνε.
Μετανοείτε!!!!

Vicky Papaprodromou είπε...

Αφού μόλις προχτές ήμουν μες στα άγρια μεσάνυχτα με 3 αμαρτωλούς. Τι περιμένεις; Καλό;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αμαρτίαι φίλων παιδεύουσι αθώες κορασίδες

Vicky Papaprodromou είπε...

Ενίοτε όχι και τόσο αθώες, αλλά το παίδεμα παίδεμα. :-)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλύτερα Μούσα και να παιδεύεσαι παρά Μουσείο απαίδευτο

Vicky Papaprodromou είπε...

Αχ, ναι. Αυτή μου την ιδιότητα την είχα λησμονήσει.

Βρε λες γι' αυτό το διαδίκτυο να είναι αμαρτωλό και να παιδεύεται; Επειδή έχει Μούσα του εμένα;

[Δεν θα τον πετύχω πουθενά τον Θανάση; Θα του ξεριζώσω το μαλλί τρίχα-τρίχα που μου 'βγαλε το όνομα.]

Μαρια Νικολαου είπε...

Τρεις λαλούν κι οχτώ χορεύουν που λεω και γω (με τα σχόλιά σας) χαχα

Βικη το τραγουδι δεν το εχουμε
Οτι εχουμε το στελνουμε be happy

Vicky Papaprodromou είπε...

Ε, ναι. Τρεις λαλούν: εσύ, ο Αντρέας κι εγώ. Δικιά μας παιδική χαρά είναι, ό,τι θέλουμε κάνουμε. :-)

Το τραγούδι να το αποκτήσουμε αφού δεν το 'χουμε. Όλο μισές δουλειές κάνεις τώρα τελευταία.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μαρία καλώς ήρθες στην απογευματινή παιδική χαρά των αμαρτολών ποιητών και Μουσών

Vicky Papaprodromou είπε...

«Αμαρτωλοί ποιητές και Μούσες»...

Δεν μου λες, Ανδρέα; Αυτά είναι τα καλλιτεχνικά μας ψευδώνυμα ή κάνω λάθος;

Μαρια Νικολαου είπε...

Α χα! όλος ο κακός ο κόσμος βλέπω εντος του "φόρουμ"
Σαν δεν ντρεπόμαστε λιγο μπλοκ ποιησης το καναμε φορουμ!
Εσεις δηλαδη!
Εχω αλλα τραγουδια τι θελετε?
Ανδρεα σου εχω στειλει τιποτε σε τραγούδι εσενα?

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Εγώ δήλωσα αμαρτωλός. Εσένα σε δήλωσαν Μούσα - το γράψαν κι οι εφημερίδες- η Μαρία θα πρέπει να είναι Αμαρτωλή Ποιήτρια και Μούσα

Vicky Papaprodromou είπε...

Κάτι σε Ξαρχάκο σάς βρίσκεται;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μαρία δεν μου έστειλες κανένα τραγούδι και διαμαρτύρομαι έντονα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Aνδρεα σου στελνω αμεσως
Εν αρχη δυο! χα την πατησες !

Vicky Papaprodromou είπε...

Εμένα κάναν Ξαρχάκο θα μου στείλετε ή να πάω ν' ακούσω τον γνήσιο από το σιντί στο σημερινό «Βήμα»;