3 Μαΐ 2009

Ο χρόνος πάντα εκεί

Ζωγραφίσαμε εικόνες
με λέξεις βουτηγμένες
στα χρόνια εκείνα
που το γέλιο της άνοιξης
ήταν κομμάτι της ψυχής μας.

Βάλαμε χρώματα
λαμπερά σαν τα μάτια παιδιών
που κρατάνε τη ζωή στη χούφτα τους
κι έχουν τη σιγουριά
πως τα πάντα δικά τους είναι.

Οι θαμπές πινελιές
μέσα από το σήμερα
καθόλου δεν χάλασαν
τη λάμψη απ' τις ζωγραφιές
και τις όμορφες στιγμές μας.

Μόνο τις καρδιές μας θόλωσαν
για ότι χάραξε όνειρα που γεννήθηκαν
στην αυλή κάποιου σχολείου
στα στενά δρομάκια της γειτονιάς
και στο άρωμα πορτοκαλανθών τ' Απρίλι

Ζωγραφίσαμε εικόνες αγαπημένες
Νέλλη με τα μαύρα μακριά μαλλιά σου
Μάρω με το ίδιο πάντα χαμόγελο
εικόνες που δεν κιτρίνισαν ποτέ
κι ο χρόνος πάντα εκεί μας περιμένει.


Αφιερωμένο στη Νέλλη, τη Μάρω, τον Γιάννη, το Στέλιο
που ξαναβρεθήκαμε στο βλέμμα της Μόρφου.

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Μπορώ απλά να φανταστώ πόσο όμορφα νιώσατε όλοι σας με τη συνάντηση αυτή και χαιρομαι γιαυτό.
Να στε ολοι καλα και ευχομαι να συναντηθειτε και παλι σύντομα

Υπεροχες λεξεις Ανδρέα

Vicky Papaprodromou είπε...

Πολλά φιλιά σε όλους σας. Και περιμένουμε όλη την παρέα και στη Θεσσαλονίκη. Ο Γιάννης το υποσχέθηκε.

Yiannis είπε...

Ανδρέα μου το πρόβλεψα ότι θα έγραφες ποίημα για την υπέροχη συνάντηση που είχαμε στη Λευκωσία με τη Νέλλη Μάρω κ Στέλιο.Συμφωνώ απόλυτα κ ταυτίζομαι με όσα γράφεις.Μαρία κ Βίκυ νάστε πάντα καλα που μοιράζεστε τη χαρά μας.Είμαστε τυχεροί που έχουμε φίλους που "παντα θάναι εκεί..Σαν υγρή νοτιά καινούργιας μέρας.." Φίλοι από τη Μόρφου, την Αθήνα κ τη Θεσσαλονίκη.Τι άλλο θέλουμε;