9 Μαΐ 2009

Στων βράχων τις σιωπές

Αμάραντες ανάσες θα σου στείλω
με του βαρδάρη τα φτερά
να' ρθουν και τη ψυχή σου να φυσήξουν.
Σταγόνες μελιού απ' τα χείλη μου
να πάρεις κι αγάπη να γεμίσεις.
Θάνατος κι έρωτας είσαι.
Οίστρος και ποίηση.
Αγάπης λόγος και ερωτικό κάλεσμα.
Βροχή λουλουδιών και σμαραγδένια θάλασσα.
Κραυγή ψυχής και "θέλω" σιωπής.
Με τη σιωπή μιλάς, με τη ψυχή παλεύεις..
Πέρα στων βράχων τις σιωπές θ' ανέβω
μια χούφτα άγριο χαμομήλι να μαζέψω
και δώρο θα το κάνω στου ανέμου το πέρασμα.
Άνοιξης άρωμα να πάρει το πρωϊνό
κι ο ήλιος να ζεστάνει την ψυχή μου.
Σπίθα να γίνει το φιλί
και στων χειλιών σου το βελούδο
να τυλιχτεί…
Πέρα στων βράχων τις σιωπές θα κάτσω…
στη θάλασσα να ρίχνω πινελιές
απ' των ματιών μου το χρώμα
μέσα στο μπλέ να ξεδιψούν
ήλιος και φεγγάρι..
Κι ύστερα στην αγκαλιά σου
να χάνομαι.. μαζί να ξεδιψάς κι εσύ.

Μαρία Νικολάου
"Πύρινες Ωδές"
Από τη συγκεντρωτική έκδοση
"Εικονική λογοτεχνία και www.Ποίηση.gr

5 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

΄
Ένα ποίημα της Μαρίας για τη Μαρία
γεμάτο άρωμα άνοιξης

Μαρια Νικολαου είπε...

Έψαξες έψαξες το βρήκες τελικά ε?
Να μυρίζει Άνοιξη.
Σ ευχαριστώ πολύ Ανδρέα μου :)
Ειναι αγαπημένο μου κομμάτι.
Μια "αληθινή" στιγμή

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Το κέρδος από το ψάξιμο διπλό.Και σε ξαναδιάβασα παντού και βρήκα αυτό που ήθελα. Και νομίζω είναι ευκαιρία να σου πω ευχαριστώ για τη φιλία μας για τη βοήθεια για τα τραγούδια σου για τη φωνή σου που ομορφαίνει το blog μου μα πιο πολύ για τα ποιήματα σου.

Μαρια Νικολαου είπε...

Το κέρδος είναι ΚΑΙ δικό μου Ανδρέα
Απέκτησα ακόμη ένα καλό φίλο, και ξερουμε καλά πόσο σημαντικό είναι να αποκτά κανείς καλούς φίλους.

Καλημερα
Μια γλυκιά Ανοιξιάτικη Κυριακή να εχεις :)

Yiannis είπε...

Υπέροχο το ποίημα της Μαρίας Ανδρέα.Αισθαντικό γνήσια λυρικό κ με αγγίζει.