Οι μέρες που έφυγαν
Αχ! Πόσο μου λείπει η αρμύρα της θάλασσας
με τα γαλανά ξαφρισμένα κύμματα
που τα σερνε ο αγέρας.
Τώρα οι μέρες στέκονται
και η αρμύρα τα βράχια γδέρνει
και οι στιγμές εκείνες που έφυγαν
στην καρδιά μου πάνω μένει.
**************************************************************
(Χωρίς Τίτλο)
Η ζωή γίνεται ψέμα που σκαλίζει την πληγή
Μες τα βάθη της ψυχής μου
ξέρω ότι δεν είμαι μοναχή.
Εγώ είμαι εδώ, η αγαπή είναι εδώ,
εσύ το ξέρεις ότι δεν είναι αλλιώς?
Γύρνα τα ματιά εκεί ψηλά και δες
τον ήλιο που φεγγοβολά.
Μες τα βάθη της ψυχής μου
ξέρω ότι δεν είμαι μοναχή.
Η ζωή αν γίνει ψέμα,φεύγει εκείνη
και μένεις εσύ.
Μαρία Γκίνη
Η Μαρία είναι μια φίλη μου 11 χρονών και σ' αυτή την ηλικία
διαβάζει και γράφει ποίηση. Για μένα ήταν μεγάλη έκπληξη
αυτά τα ποιήματα που διάβασα και νομίζω θα συμφωνήσετε όλοι
για το ταλέντο της. Η Μαρία είναι κόρη της Λίνας (Ground Control to Major Tom)
Λίνα, να τη χαίρεσαι...και από τη Μαρία περιμένω κι άλλα ποιήματα
4 σχόλια:
Μόλις χάρισες, ένα απο τα μεγαλύτερα χαμόγελα στο προσωπό μου ...
Αύριο το πρωί θα ναι στο πρόσωπο της Μαρίας μου...
Δεν έχω λόγια για κάτι άλλο, πέρα απο ένα μεγάλο Ευχαριστώ Ανδρέα.
Εγώ λέω ευχαριστώ που η Μαρία μου εμπιστεύτηκε τα ποιήματα της.
Και θα αναρτώ με χαρά κάθε ποίημα που θα μου στέλνει γιατί πραγματικά γράφει υπέροχα!!!!
θεμά συγχαρητήρια στη Μαρία.Λίνα να σου ζήσει η κορούλα σου, να τη χαίρεσαι. Ειναι σπουδαίο κορίτσι.Με εντυπωσίασε.Ο επίλογος ιδίως σαν να γράφτηκε από φτασμένο ποιητή.Εύχομαι κάθε πρόοδο και ευτυχία στη ζωή της Μαρίας γιατί πραγματικά το αξίζει.
Είναι πραγματικά υπέροχο ένα παιδί να γράφει έτσι σε μια τέτοια τρυφερή ηλικία.
Εύχομαι να συνεχισει και να δούμε κι άλλα από εκείνη.
Δημοσίευση σχολίου