25 Ιουλ 2009

Μοναχικό καλοκαίρι



Όταν έρχονται τα σύννεφα
Μουσική : Μάνος Χατζηδάκις

Μοναχικό καλοκαίρι

Στη Ευαγγελία


Μοναχικό το καλοκαίρι
με τις μέρες να κυλάνε
βουτηγμένες μέσα στη κάψα
χωρίς καμιά ζεστασιά
και το χάδι παγωμένο.

Το χαμόγελο ζωγραφισμένο
με χρώματα θαλασσινά
σαν πίνακας από γκαλερί
που του έκλεψαν την ανάσα
χάνεται μέσα στο μπλε.

Μοναχικό το καλοκαίρι
σαν τη θλίψη του φεγγαριού
που βλέπει τ' αστέρια του
να πέφτουνε σβησμένα
σε απέραντους λειμώνες σιωπής.

Οι νύχτες σκοτεινές
έχουν καρφωμένο στις άκρες τους
ένα φωτεινό ουράνιο τόξο
που στη σκιά του παλεύουν
καταιγίδες και χαμένοι έρωτες

Μοναχικό το καλοκαίρι
σαν παιδικό παιχνιδάκι
χωρίς μπαταρίες
ένα ταψί γεμάτο γλυκά
χωρίς το μπακλαβά της γιαγιάς.

Στη παιδική χαρά
σκούριασε η τσουλήθρα
τα σχοινιά απ' τις κούνιες κομμένα
κι εμείς παίζουμε με τις λέξεις
ενός μοναχικού καλοκαιριού.

Ανδρέας Κ.

10 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

ΤΩΡΑ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΜΠΑΚΛΑΒΑ? :(

ΤΙ ΜΟΥ ΤΟΝ ΘΥΜΙΣΕΣ?

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αν είναι να εξιλεωθώ να σου στείλω

Μαρια Νικολαου είπε...

Ασε γιατί παχαίνει.
Κατι διαιτιτικο σας βρισκεται? :(

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

καζαν ντιμπί

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ίσως και σουτζουκ- λουκουμ...
αλλά τώρα:

Οι νύχτες σκοτεινές
έχουν καρφωμένο στις άκρες τους
ένα φωτεινό ουράνιο τόξο
που στη σκιά του παλεύουν
καταιγίδες και χαμένοι έρωτες

πολύ όμορφοι στίχοι!
γεια σου Αντρέα!

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Σου αφήνει στα μάτια, αυτό το αχνό πέπλο της ζέστης, όπως το διάβασα.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά το καλοκαίρι δεν είναι ούτε η δική μου εποχή.
Προτιμώ κάτι πιο δυναμικό, σαν... το χειμώνα που προσπαθείς να κρατήσεις ζεστά τα μέσα σου.

Καλό σου βράδυ Ανδρέα :)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η δυναμική των δύο εποχών και της ψυχής. Η ζέστη και η ζεστασιά. Και τη ζεστασιά τη κυνηγάς, τη θέλεις μέσα σου.
Καλό βράδυ Λίνα

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Σ΄ευχαριστώ Στρατή

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Οι νύχτες σκοτεινές
έχουν καρφωμένο στις άκρες τους
ένα φωτεινό ουράνιο τόξο

Ax,Αντρέα μου θύμισες ένα όνειρο που είχα δει παιδί και δεν το ξεχνώ ποτέ.. είχα δει ένα υπέροχο ουράνιο τόξο μέσα στη νύχτα.

Περί μοναξιάς, θα έλεγα ότι αυτή δεν έχει προτιμήσεις σε εποχές. "Χτυπά" σε ανύποπτο πάντα χρόνο. Καληνύχτα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ένα όμορφο όνειρο Έλενα μου που μπορει να το ξαναδεις με τα μάτια της ψυχής. Όσο για τη μοναξιά του καλοκαιριού νομίζω είναι πιο έντονη απ' ότι το χειμώνω.
Καλό βράδυ Έλενα