Ολική επαναφορά στη θλίψη φεγγαριού όταν τ’ αστέρια του πέφτουνε πικραμένα σε απέραντες πλαγιές σκοτεινού ουρανού. Συμπτώματα παλίρροιας σε καιρούς ευμετάβλητους Ανεπάρκεια καρδιακή οι κτύποι στο διαπασών ματώνουν τις σιωπές. Άνεμοι θυελλώδεις σηκώνουν πανιά σε αδιέξοδες νύχτες. Θάλασσες τρικυμιώδεις θερίζουν τα στάχυα καμένων πεδιάδων. Ολικά συμπτώματα μοναξιάς φεγγαριού. ΚΑΙ απομείναμε χωρίς αστέρια.
Και απομείναμε χωρίς αστέρια, Μαρία μου. Τι απέμεινε; Δεν ξέρω πια, είμαι μπερδεμένος. Ίσως μιά κόκκινη Χαρλεϊ να είναι μια κάποια λύση. Με τη βελόνα του καντράν να αγγίζει το τέρμα. Η Χαρλεϊ νομίζω, εκφράζει την ελευθερία της ψυχής.
4 σχόλια:
ΑΝΤΡΕΑ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣ?
ΠΟΥ ΒΡΗΚΕΣ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ???
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ........ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΟΙΗΜΑ!!!ΑΠΟΜΕΙΝΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΣΤΕΡΙΑ...
ΚΑΙ ΤΩΡΑ... ΤΙ...
(Που σαι... εχω και κοτερο. Παμε μια βόλτα?)
χαχα
Και απομείναμε χωρίς αστέρια, Μαρία μου. Τι απέμεινε; Δεν ξέρω πια, είμαι μπερδεμένος. Ίσως μιά κόκκινη Χαρλεϊ να είναι μια κάποια λύση. Με τη βελόνα του καντράν να αγγίζει το τέρμα. Η Χαρλεϊ νομίζω, εκφράζει την ελευθερία της ψυχής.
Και τώρα που απομείναμε χωρίς αστέρια, ας γίνουμε το άστρο που είμαστε.
Εσύ Γιούλη μου παραμένεις ένα λαμπερό αστέρι στο δικό σου ουρανό.
Δημοσίευση σχολίου