2 Αυγ 2009

Γυμνή ν' ακούγεται ακέραια η ψυχή

γράφοντας
υποστέλλω μία μία τις λέξεις,
τα χρώματα αφαιρώ,
τις μουσικές.
στο χάος τον κόσμο απλώνω
σαν λευκό χαρτί.
ν' ακούγεται στο τίποτα ένα σήμαντρο,
ν' ακούγεται ένα φως μες στην ομίχλη,
γυμνή ν' ακούγεται
ακέραια η ψυχή

Τόλης Νικηφόρου
Από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα
ο ανεξερεύνητος κόσμος της ουτοπίας 2007
ΠΗΓΗ:http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/

8 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

΄
Ένα ποίημα του Τόλη που με άγγιξε πολύ. Το έβαλα να το βλέπω κάθε μέρα στη διαρκή αναζήτηση των δικών μου ήχων.

το πετάλι είπε...

"γυμνή ν' ακούγεται
ακέραια η ψυχή"

πολύ δυνατός στίχος!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Γειά σου Αντρέα!
πολύ όμορφο ποιημα!
δεν θα ξεκουραστεις εσυ;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Είναι ένα πολύ δυνατό ποίημα, Νικο και μου άρεσε ιδιαίτερα

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Η ποίηση δεν με κουράζει Στρατή. Εδω θα είμαι όλο τον Αύγουστο.

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ, Ανδρέα. Σας ευχαριστώ, Νίκο και Στρατή.

Το ποίημα αυτό, το πρώτο της συλλογής, είναι το απόσταγμα από την περιπέτεια της ψυχής μου όλα αυτά τα χρόνια. Μια βαθύτερη συνειδητοποίηση και μια μάταιη απόπειρα να προσεγγίσω, μέσα απ' τις λέξεις, το μέγα δέος, το απρόσιτο και το ανέκφραστο.

Yiannis είπε...

Πολύ μου άρεσε το ποίημα του τόλη Ανδρέα.Τώρα το είδα έλειπα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Κι εμένα Γιάννη μου άρεσε. Το βιβλίο του του Τόλη θα στο στείλω τη Δευτέρα μια και γύρισες.