Κι έπειτα σώπασες όπως σωπαίνει μια βρύση χαλασμένη όταν αδειάζει το δωμάτιο ή όπως το πρόσωπο γυρίζεις απ' την άλλη και πια ούτε το "μνήσθητι μου" ακούς ούτε στο "ίνα τι" μια ερμηνεία δίνεις
μόνον ο ήχος των καρφιών επίμονος και δελεαστικός να ξεμοναχιάζει τον έρωτα στο λήμμα "Τετέλεσται"
εχω μέρες να περάσω και μου έλειψαν οι στίχοι σου, δικοί σου ή άλλων δεν έχει σημασία η ποίηση λειτουργεί πάντα λυτρωτικά μέσα μου σαν τη μουσική καλό βράδυ
6 σχόλια:
H Ευτυχία (Λουκίδου)γνώρισε και το "τετέλεσται".
Λές έτσι να αποκτιέται στο τέλος...?
Σε φιλώ
εχω μέρες να περάσω και μου έλειψαν οι στίχοι σου, δικοί σου ή άλλων δεν έχει σημασία
η ποίηση λειτουργεί πάντα λυτρωτικά μέσα μου
σαν τη μουσική
καλό βράδυ
Ο ήχος της σιωπής κι ήχος των καρφιών, Λίνα μου, άραγε που οδηγούν?
Είμαι πάντα εδώ, Νέλλη, με ποίηση και μουσική.
όμορφες επιλογές....
Καλημέρα Ανδρέα
Σ' ευχαριστώ Μέρη. Καλό σου απόγευμα
Δημοσίευση σχολίου