Αναζήτηση

Θα’ρθει κάποια στιγμή που θα μ’αναζητάς
σκιά του εαυτού σου ,όμηρος βασανισμένος
σε γη εχθρική
Ματώνοντας τα πέλματα της ψυχής σου
βιώνοντας το έσχατο των αντοχών σου
σε μόλις μια στιγμή
Και θ’απορείς αν είσαι εσύ το είδωλο αυτό
ενός κατώτερου εαυτού που αντικρίζεις
διαπίστωση σκληρή
Και η διαφυγή σου επισφαλής και ποθητή μαζί
μέσα σε πλαίσια περιοριστικά
σχεδόν ασφυκτικά
Τι κι αν πεθαίνεις για μια μονάχα ανάσα
οι Ερινύες θα’ναι εκεί, ψυχροί εκτελεστές
του Άδη τιμωρία
Κι αν ξεχυθείς σε ωκεανούς των πόθων των χαμένων
για να φωνάξεις όσα δεν τόλμαγες καιρό
η σιωπή σου θα τα πνίξει
Κι αν τραύματα απέθαντα παλέψεις να επουλώσεις
με βότανα ελπίδας ξεχασμένα, ο πόνος θα’ ναι εκεί
αδίστακτος κριτής
Μα όταν κομμάτια θα’χεις γίνει μιας μάχης εξοντωτικής
στρέψε το βλέμμα εντός σου και κει που η απόγνωση σε βρει
την αύρα μου θα νιώσεις.

ΜΑΡΗ ΛΙΩΚΗ