27 Σεπ 2009

Εραστές λέξεων




Το απομεσήμερο υγρό
κολλούσε στο κορμί
ολάκερο το καλοκαίρι.
Αναζήτησα τις λέξεις σου
να κουρνιάσω στη σκιά τους
μα αυτές φαίνεται
χάσανε το δρόμο τους
σε καυτές ακτίνες του ήλιου.
Το πηγάδι στέρεψε
από φράσεις κλειδιά
περιμένοντας να τελειώσει
η ταινία στο θερινό σινεμά.
Μα σαν η οθόνη έγραψε τέλος
και τα φώτα έδιωξαν τους θεατές,
οι άδειες καρέκλες
άρχισαν να γεμίζουν
με γράμματα της αλφαβήτας
σε μια μεταμεσονύχτια προβολή
κατάλληλη για εραστές λέξεων
σε νυχτερινό συναπάντημα.

Ανδρέας Κ.

12 σχόλια:

Yiannis είπε...

Έρωτας και λέξεις.Καλοκαίρι υγρό που κολλάει στο σώμα.Δημιούργησες πολύ επιτυχημένα μιαν αυθεντική ατμόσφαιρα με το ποίημα σου Ανδρέα.

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Η ποίηση σου πάντα μας ταξιδεύει Ανδρέα...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιάννη, Έλενα, η ψυχή είναι πάντα ζωντανή και ταξιδεύει...

logia είπε...

οι λέξεις,
άλλοτε συγκλονιστικά παρούσες,
άλλοτε βασανιστικά απούσες,
κάποτε συσσωρευμένες,
κάποτε δυσεύρετες
πότε φτηνές,
πότε ακριβές...
οι λέξεις
πάντα σύμμαχος

AlexMil είπε...

Καμιά φορά εκεί που όλα είναι ενθαρρυντικά μια βίαιη πνοή και τα σκορπίζει όλα. Και όταν το σκοτάδι της νύκτας καταφθάνει και η βοή των λέξεων γίνεται ψίθυρος, τότε κομμάτι- κομμάτι, το πάθος σαν εικόνα των επιθυμιών σε αφώτιστο πανί ξανα προβάλλεται.

Παραστατικοί οι στίχοι σου, με συναισθηματικά επίπεδα ανάγνωσης που σε πικραίνουν αλλά και σε ικανοποιούν έστω και φαντασιακά, στο φεγγαρόφωτο χώρο ενός υπαίθριου σινεμα

καλό βράδυ

meril είπε...

"εραστές λέξεων"

σχεδόν τρομαχτικό όσο κι η αλήθεια...

Eulie Aeglie είπε...

Ωραίο ποίημα αυτό, Ανδρέα. Πολύ ωραίο. Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Οι λέξεις Νέλλη μου,"άλλοτε συγκλονιστικά παρούσες,
και άλλοτε βασανιστικά απούσες" σημαδεύουν τη ψυχή.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αλεξ, η βοή των λέξεων δημιουργεί εναλλασσόμενα συναισθήματα.
Σ΄ευχαριστώ

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Έχει τόση αλήθεια Μέρη μου

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιούλη μου σ΄ευχαριστώ.

goofyMAGOUFH είπε...

Λέξεις... έλξεις!